مختصات زباني سبك خراساني در گلستان سعدي

گلستان سعدي با وجود دارا بودن سجع و آميختگي با آرايه هاي ادبي و بهره گيري از واژه‌ها و جملات و اشعار عربي، صاحب نثري ساده و موزون و شعري روان و درخور فهم همراه باشيريني و عذوبت است. هر چند سبك گلستان در مجموع عراقي بشمار مي آيد و سعدي پا به پاي ديگر شاعران و نويسندگان اين سبك پيش رفته است، نشانه هاي بسياري از مختصات سبك خراساني در آن مشاهده ميشود. سعدي با بهره بردن از اين سبك، آثار خود را مطبوعتر ساخته است. معمولاً سبكها در سه سطح زباني، ادبي و فكري بررسي ميشود. در اين مقاله سعي كرده ايم گلستان را فقط در سطح زباني سبك خراساني در مختصات سه گانه آوايي، لغوي و نحوي بررسي نماييم.

Summary: Although the Golestan of Sa’di is written in rhyme and is full of literature arrays with Arabic words sentences and poems, it is a simple and rhythmical prose and a fluent and understandable poem having sweetness and pleasant. However on the whole the method of the Golestan is Iraqi, and Sa’di competes with other poets and writers in this method, you can find so many signs of particularities of Khorasani method in his book . Sa’di has made his works more pleasant by using this method. The method were usually considered in three levels, oral, literary and mental. In this article, we have tried to consider the Golestan only in oral Khorasani method with the particularties of sound, verbal and grammatical (syntactic).