هفت آسمان و زمين

چكيده: در اين مقاله مساله هفت آسمان و زمين از نگاه قرآن و كيهان‌شناسي مورد بررسي قرار گرفته است،‌ و روشن گرديده كه اين مساله از زمان نوح? مطرح بوده و از اختراعات قرآن نيست. تعبير هفت آسمان مي‌تواند به معناي عدد حقيقي يا عدد كثرت باشد و آسمان در قرآن مي‌تواند به معناي جوّ زمين، جايگاه ستارگان و سيارات و يا مراتب عالي وجود (آسمان معنوي) باشد. بنابراين مقصود قرآن در آيات سبع سموات يكسان نيست و در هر مورد يكي از معاني ممكن است مقصود باشد، پس يك نظر قطعي را نمي‌توان در مورد همه آيات جاري دانست و از طرف ديگر در كيهان شناسي نيز به صورت قطعي وجود يا عدم بيش از يك آسمان به اثبات نرسيده است. بنابراين تعارضي واقعي بين قرآن و كيهان‌شناسي جديد در اين مورد وجود ندارد. همان طور كه تطابقي بين هفت آسمان قرآن با نُه فلك هييت بطلميوسي وجود ندارد بلكه قرآن با نظريه بطلميوس مخالفت كرده است. از اين رو ديدگاه سروش در مورد تطابق هفت آسمان قرآن با هييت بطلميوسي مورد نقد قرار گرفته است. در بخشي ديگر مقاله مساله هفت زمين مطرح شده كه برداشت آن از قرآن بعيد است.