بررسي منابع قدرت مديران و رابطه آن با جو سازماني از ديدگاه دبيران مدارس1

بررسي منابع قدرت مديران و رابطه آن با جو سازماني از ديدگاه دبيران مدارس1

هدف: بررسي منابع قدرت مورد استفاده مديران و رابطه آن با جو سازماني در مدارس دخترانه شهر تهران بود .روش: توصيفي از نوع همبستگي بودونمونه اي شامل 160 نفراز ميان 14152نفردبيران دبيرستان هاي دولتي دخترانه شهر تهران به روش تصادفي خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شد . داده ها با بهره گيري از دو پرسشنامه استاندارد شده قدرت ساموئل سرتو و پرسشنامه استاندارد توصيفي جو سازماني اصلاح شده در مدارس متوسطه (OCDQ - RS ) كات كامپ و مول هرن گرد اوري وبا استفاده از ضريب همبستگي پيرسون تحليل گرديد. نتايج: نشان دادكه بين قدرت پاداشي ، تخصصي و مرجعيتي مديران و جو سازماني مدارس رابطه مثبت و معني دار و بين قدرت اجباري مديران و جو سازماني رابطه منفي و معكوس وجود دارد . ولي بين قدرت قانوني مديران و جو سازماني مدارس رابطه معنا داري حاصل نشد.

The research purpose is to evaluate the principals’ power resources and its relationship with organizational climate from teachers’ viewpoints. The research used the correlation method in a sample of 160 individuals drawn from a larger population of 14152 teachers working in GM schools of Tehran who had been selected using multi-stage cluster sampling. The research data was collected using “Samuel C. Certo power questionnaire and The Organizational Climate Description Questionnaire for Elementary Schools: The OCDQ-RE developed by Kottkamp and Mulhern”. The data which was analyzed by Pearson correlation coefficient showed that organizational climate correlates significantly, positively to reward power, expert power and referent power; whereas, it correlates significantly, inversely to coercive power; moreover, no significant difference was observed between principals’ legitimate or positional power and organizational climate.