راهبردهاي موثر در بهره‌گيري از نشانگرها، نمادها، در طراحي رابط‌ كاربر

هدف: هدف اين مقاله بررسي تاثير و كاربرد نمادها و نشانگرهاي ديداري ،در بهينهسازي فعاليت رابطكاربر گرافيكي، به منظور بهرهگيري مناسب و اثربخش از آن است. روش/ رويكرد پژوهش: روش پژوهش، مطالعه منابع اطلاعاتي مرتبط، تطبيق، و بررسي كيفي نقش فرايندهاي پردازش ديداري در كاربردهاي رابطكاربر گرافيكي است. يافتهها: يافتههاي پژوهش نشان ميدهد كه برخي از عوامل موثر بر مصورسازي مانند طرحبندي و سبك، بافت، رنگ، قلم و شيوه نگارش، گرافيك، نشانگر، نماد، تركيببندي، و توازن نقش بسزايي در ارتقاي سطح بهرهگيري از رابطكاربر گرافيكي دارند. علاوه بر آن، تعامل اجزاي مهمي چون شكل، خط، سطح، زمينه، جهت، بُعد، حركت، برجستگي، و استواري و تحرك در نمادها به ارتقاي كيفي رابطكاربر ميانجامد. همچنين، استفاده از رويكرد ديداري در رابطكاربر به ارايه نتايج بهتر در سطوح مختلف دستيابي به اطلاعات منجر ميشود. نتيجه گيري: اين پژوهش ميتواند به طراحان رابط كاربر و متخصصان اطلاعرساني كمك كند تا طراحي فرايندهاي مصورسازي به منظور ارتقاي كيفيت رابط كاربر به شيوه مناسبتري صورت پذيرد. كليدواژهها مصورسازي، نمادها، نشانگرها، رابطكاربر گرافيكي