فهرستنويسي تعاوني در محيط اينترنت: تجربه كتابخانه هاي تخصصي كشاورزي در ايران

هدف: پژوهش حاضر به‌منظور بررسي وضعيت موجود سازماندهي تعاوني اطلاعات كشاورزي و استفاده از فهرستگان حاصل از آن توسط كتابداران شاغل در كتابخانه‌هاي مراكز و موسسات آموزشي تحت پوشش سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي در محيط اينترنت انجام پذيرفته است. روش/ رويكرد پژوهش: روش پژوهش، پيمايش توصيفي است. براي گردآوري از پرسشنامه استفاده شده است. نتايج با استفاده از روش‌هاي آمار توصيفي (فراواني و درصد) در قالب جدول و نمودار ارايه شد. جامعه آماري پژوهش شامل 55 كتابخانه است كه به‌طور ميانگين 4 سال از نرم‌افزار تحت وب سيمرغ استفاده مي‌كنند. يافته‌ها: سازماندهي تعاوني اطلاعات كشاورزي به دو صورت فهرستنويسي و رده‌بندي (100 درصد) و نمايه‌سازي (6/21 درصد) انجام مي‌شود. در اين فهرستگان الكترونيكي، به منظور ايجاد يكدستي، از رده‌بندي كنگره (100 درصد) با رعايت استانداردهاي بين‌المللي و كتابنامه‌نويسي (8/83 درصد) و نيز در نمايه‌سازي ماشيني (3/51 درصد) از زبان تركيبي (1/35 درصد) استفاده مي‌شود. سازماندهي تعاوني اطلاعات منجر به صرفه‌جويي در وقت (2/43 درصد)، هزينه و سرعت (به‌طور يكسان 1/54 درصد) و نيز يكپارچگي در به‌كارگيري نرم‌افزار كتابخانه‌هاي مورد مطالعه (100 درصد) شده است. نتيجه‌گيري: دسترسي تمام وقت به اين فهرستگان در حد زياد امكان‌پذير است. سهولت و سرعت دسترسي در حد بسيار زياد و دقت فهرستگان از حد زياد تا بسيار زياد ارزيابي شده است. در نتيجه، اكثر كتابداران به دليل مزاياي حاصل از سازماندهي تعاوني موافق ارايه اطلاعات خود در فهرستگان هستند.