اثر نابرابري سرمايه انساني در زنان و مردان بر اميد به زندگي

اثر نابرابري سرمايه انساني در زنان و مردان بر اميد به زندگي

آنچه در چند دهه اخير توجه وافر اقتصاددانان را به خود جلب كرده، سرمايه ¬انساني و تأثيري است كه اين متغير بر رشد و توسعه اقتصادي كشورها مي¬گذارد. در دهه اخير، به نابرابري سرمايه¬ انساني در زنان و مردان و نقشي كه اين نابرابري در رشد اقتصادي دارد، توجه جدي شده است. اقتصاددانان معتقدند كه نابرابري سرمايه انساني در زنان از طريق تأثير بر متغيرهاي اجتماعي و بهداشتي نظير اميد به زندگي، نرخ مرگ و مير كودكان و ..... بر رشد اقتصادي تأثيرگذار است. هدف از اين تحقيق تبيين نقش نابرابري سرمايه انساني در زنان و مردان بر اميد به زندگي است. روش تحقيق بدين صورت است كه ابتدا نابرابري سرمايه¬انساني در زنان و مردان با استفاده از ضريب جيني براي كشورهاي درحال توسعه و پيشرفته محاسبه و سپس، با استفاده از معادلات رگرسيوني اثر اين نابرابري بر اميد به زندگي براي كشورهاي درحال توسعه نشان داده شده است. نتايج به دست آمده با استفاده از ضريب جيني از يك سو، نشان دهنده كاهش نابرابري سرمايه انساني در زنان و مردان در مناطق مختلف جهان و از جمله كشور ايران طي چهار دهه اخير بوده و از سوي ديگر، مؤكد اين مطلب است كه در كشورهاي در حال توسعه هر چه از نابرابري سرمايه انساني در زنان و مردان كاسته شود، اميد به زندگي به طور معناداري افزايش مي¬يابد. نكته قابل توجه و دستاورد مهم ديگر اين پژوهش اين است كه كاهش نابرابري سرمايه انساني در زنان به طور معناداري بيشتر از كاهش آن در مردان بر اميد به زندگي تأثير مي¬گذارد.

In the past decades, economists have focused on human capital and its effects on economic growth and development. In recent decade they concentrated on gender human capital inequality and its role on economic growth. The literature points out a discouraging effect of inequality among women on growth. In the first step higher inequality in education among women is responsible for lower life expectancy at birth. In the second step, lower life expectancy at birth is partly responsible for low growth and development. In this research the human capital Gini coefficient was used to measure human capital inequality among female and male. It was found that the inequality has declined in the world including Iran. Furthermore, in the developing countries, the lower the inequality among female and male, the more the life expectancy at birth appeared to improve. Moreover, within – country the lower human capital inequality measured by human capital Gini coefficient among women led to higher life expectancy at birth than men.