بررسي اثر استرس بي حركتي بر رفتار خارش در موش صحرايي نر

بررسي اثر استرس بي حركتي بر رفتار خارش در موش صحرايي نر

زمينه و هدف: استرس يكي از بزرگترين مشكلات رواني بوده و زمينه ساز بسياري از مشكلات سلامتي از جمله بيماري هاي عروقي قلب، مغز، سرطان ها و تضعيف ايمني مي باشد. از آنجا كه بين استرس و التهاب پوست از يك طرف و التهاب پوست و خارش از طرف ديگر رابطه وجود دارد، در اين مطالعه اثر استرس بر خارش پوست بررسي گرديد. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي 26 سر موش نر صحرايي به صورت تصادفي به دو گروه شاهد و مورد تقسيم شدند. استرس روزي دو ساعت و به مدت 5 روز به گروه مورد القا شد. ميزان خارش پس از هر دوره استرس به مدت 1 ساعت شمارش و ثبت گرديد. 24 ساعت پس از آخرين استرس ميزان خارش نيز ثبت و نمونه خون به منظور شمارش گلبول هاي سفيد از موش ها گرفته شد. وزن موش ها قبل و پس از القا استرس اندازه گيري و ثبت شد. داده ها به كمك آزمون آماري t تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: در مقايسه با گروه كنترل، ميانگين دفعات خارش در گروه مورد در روزهاي سوم (05/0P < )، چهارم (01/0P < ) و پنجم (001/0P < ) بطور معني داري افزايش يافته بود. ميانگين وزن ، تعداد گلبول هاي سفيد درصد نوتروفيل ها و لنفوسيت ها و مونوسيت ها پس از مداخله بين دو گروه اختلاف معني داري نداشت. نتيجه گيري: يافته هاي اين مطالعه نشان داد كه استرس بي حركتي مي تواند باعث بروز خارش در موش صحرايي شود.

Background and aim: Stress is one of the most psychological disorders that can lead to many health problems, including vascular diseases of heart and brain, cancers and immunity suppression. Since it has been reported that there is a relationship between stress and skin inflammation in one hand, and inflammation and scratching on the other hand, in the present study the effect of immobilization stress has been investigated on skin scratching. Methods: In this experimental study, 26 male rats were randomly divided into control and case groups. Stress was induced in the case animals, two hours daily for five days. After inducing stress in each day, animals were observed for one hour and their scratching behavior was determined. The weight and scratching behavior were assessed before and 24 hour after the experiment. At the end of the examination, WBC counts were evaluated. Results: The mean frequency of scratching in days 1 and 2 was higher in the case group than the control group, but this difference was not found significant. However, in case group, mean frequency of scratching was significantly higher on day 3 (P < 0.05), day 4 (P < 0.01) and day 5 (P < 0.001) compared to the control group. Conclusion: Our data showed that immobilization stress may lead to increase in skin scratching.