بررسي تخمين رسوب با استفاده از مدل هاي P.S.I.A.C و E.P.M با تاثير عوامل ژيومورفولوژي (مطالعه موردي: حوزه آبخيز ده نمك)

از آنجا كه فرسايش پديده¬ايست كه موجب هدررفت خاك مي¬شود و به موجب آن ذرات خاك توسط عامل آب يا باد از بستر خود جدا شده و به مكان ديگر منتقل مي¬گردند. بنابراين ضرورت دارد كه براي مبارزه با فرسايش به حفاظت خاك مبادرت نمود. در حال حاضر مدل¬هايي براي تخمين ميزان فرسايش ابداع شده¬اند كه ¬بايد با ساير مدل¬هاي موجود در مناطق مختلف مورد بررسي قرار گيرند. بنابراين در اين تحقيق به ارزيابي مدل¬هاي PSIAC و EPM با تأثير عوامل ژئومورفولوژي در يكي از زيرحوضه¬هاي حبله¬رود به نام ده¬نمك پرداخته شد. بدين صورت كه در ابتدا با استفاده از اطلاعات موجود و تهيه نقشه¬هاي مورد نياز در حد واحد¬هاي هيدرولوژي و زيرحوضه¬ها، عوامل موجود در مدل¬ها در منطقه مورد مطالعه مورد بررسي قرار گرفت. سپس با توجه به كمبود آمار و اطلاعات موجود از روش MPSIAC استفاده نشد، اما در مقابل با تهيه نقشه ژئومورفولوژي و تعيين رخساره¬هاي ژئومورفولوژي براي تكميل مدل PSIAC بهره گرفته شد. نتايج حاصل از تخمين ميزان رسوب با استفاده از مدل¬هاي يادشده حكايت از اين دارد كه دو مدل PSIAC با تأثير عوامل ژئومورفولوژي و EPM داراي نتايجي تا حدودي نزديك به هم مي¬باشند. بنابراين با توجه به جامع و كامل بودن مدل PSIAC، مدل PSIAC با تأثير عوامل ژئومورفولوژي براي تخمين ميزان رسوبدهي توصيه مي¬شود.