بررسي ابعاد پيشگيري از بحران زلزله (مطالعه موردي: شهر بابل)

بررسي ابعاد پيشگيري از بحران زلزله (مطالعه موردي: شهر بابل)

يكي از موضوع¬هايي كه بيشتر شهرهاي جهان با آن دست به گريبانند، موضوع سوانح طبيعي است. سوانح طبيعي (بويژه زلزله) كه اغلب خاموش و در عين ‌حال بالقوه مستعد ايجاد آسيب هستند، به طور متوسط سالانه بيش از 150000 نفر تلفات جاني و بيش از 140 ميليارد دلار خسارت مالي در كشورها بويژه كشورهاي در حال توسعه به بار مي‌آورند. در اين ميان، كشور ايران از كشورهاي حادثه خيز دنيا بوده چنانكه در چند دهه قبل (زلزله بوئين‌زهرا، 1342 تا زلزله بم، 1382) به موجب وقوع اين دست حوادث متحمل خسارات (جاني و مالي) وسيعي شده است. هدف اين مقاله، بررسي و تحليل ابعاد پيشگيري از بحران زلزله درچارچوب مناطق هفده¬گانه شهر بابل است. در اين راستا، از روش معياري-تحليلي براي تحليل ابعاد كالبدي و خصوصيات جمعيتي شهر بابل از نظر آسيب‌پذيري زلزله استفاده و به تحليل تجهيزات امدادرساني و آتش¬نشاني پرداخته شده است و در كنار آن از روش مقايسه‌اي براي جمع‌بندي يافته‌ها و تعيين سلسله مراتب آسيب¬پذيري مناطق مختلف شهري استفاده شده است. ابزارهاي اين تحقيق شامل: مشاهده، پرسشنامه، پژوهش ميداني، منابع كتابخانه‌اي و اينترنتي، بوده است. در اين پژوهش، از تكنيك تحليل SWOT براي ارائه راهبردها و اقدامات ضروري استفاده شده و جدول زمان¬¬بندي اقدامات و سازمان¬هاي مسوول به عنوان برنامه عمل ارائه شده است. بر مبناي يافته¬هاي تحقيق، مناطق 2، 9، 4، 15 و 10 داراي بالاترين آسيب¬پذيري از مجموع معيارها و مناطق 7و8 از بعد كالبدي آسيب¬پذيرتر از ساير مناطق است. بازنگري در طرح¬ تفصيلي، بهسازي مساكن، تخصيص دو سايت امداد و نجات و نيز دسترسي سريع به عنوان بخشي از راهبردهاي پيشنهادي براي پيشگيري ازاز تلفات جاني و مالي است.