مدارا با مخالفان در سنت و سيره پيشوايان معصوم (عليهم‏السلام)

Tolerance with the antagonists in the sunnah and sireh of the infallibles

مدارا يكى از اصول اخلاقى اسلام است كه پيشوايان دين در تعامل با ديگران بر آن تأكيد داشته‏اند. پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله و ائمّه اطهار عليهم‏السلام كه جانشينان به‏حق او بودند، در جايى كه مدارا موجب آسيب به اساس اسلام يا مصالح جامعه اسلامى نمى‏شد، همواره در برخورد با مخالفانشان با مدارا رفتار مى‏كردند. اين تحقيق بر آن است اصل مزبور را در سيره پيشوايان اسلام بازكاوى كند تا هم پاسخى باشد به دشمنان اسلام كه پيشوايان دين را خشونت‏گرا معرفى مى‏كنند و هم الگويى باشد براى پيروان، تا از سيره اين بزرگان براى تعامل با مخالفان سود بجويند. اين پژوهش با رويكرد نظرى و تحليلى، مواردى را كه پيشوايان دين در آن با مدارا و مواردى كه با قاطعيت رفتار مى‏نمودند، تحليل و بازشناسى نموده است.

Tolerance is one of the ethical principles of Islam. Prophet Mohammad and his successors (sa) have always emphasized on tolerance with their antagonists except where it was against the interest of basis of Islam and against public interest. In this research we try to discus on tolerance as a principle in the sireh of infallibles. This can be both answers to enemies of Islam who think that our infallibles want to behave violently, and be useful to followers who want to take interactions of infallibles their antagonists as a pattern. This research theoretical and analytical approach to some cases that our infallibles tolerated with their antagonists, and cases they behaved predominantly.