بررسي تنوع ژنتيكي برخي از جدايه هاي قارچ Macrophomina phaseolina با استفاده از نشانگر‌هاي مولكولي PCR-RFLP و RAPD

بررسي تنوع ژنتيكي برخي از جدايه هاي قارچ Macrophomina phaseolina با استفاده از نشانگر‌هاي مولكولي PCR-RFLP و RAPD

پوسيدگي ذغالي با عامل Macrophomina phaseolina يكي از بيمار‎يهاي مهم اقتصادي مي‎باشد كه سبب كاهش عملكرد در گياهان زراعي و باغي مي‎شود. تعداد 33 جدايه از قارچ M. phaseolina بدست آمده از ميزبان‌هاي متفاوت مانند سويا، خربزه، لوبيا، نخود، كاج، كوكب‎كوهي، كيوي، پنبه و كنجد جمع¬آوري شدند. شدت بيماريزايي جدايه‎ها روي بذور خربزه در شرايط آزمايشگاه ارزيابي شد. جهت بررسي تنوع ژنتيكي جدايه¬ها از نشانگرهاي مولكولي RAPD و PCR-RFLP استفاده شد. تكثير نواحي ITS با استفاده از آغازگر‌هاي ITS5 و LR5 تنها يك قطعه DNA 1600 جفت بازي را توليد كرد. نتايج نشان داد كه با كاربرد نشانگر‎هاي RAPD تنوع ژنتيكي بين جدايه‎ها وجود دارد. داده¬هاي RAPD بر اساس پنج آغازگر تصادفي در 16 جدايه، درجه بالايي از چندشكلي را در جدايه‌هاي مختلف نشان دادند. دندروگرام به روش UPGMA كه با داده‎هاي RAPD رسم شد، نه گروه در سطح شباهت 70 درصد ايجاد كرد. جدايه¬هاي كه از مناطق مشابه بودند تمايل به گروه‎هاي نزديك را داشته كه نشان دادند كه از نظر ژنتيكي به هم مرتبط‌اند.

Charcoal rot caused by Macrophomina phaseolina is an injurious and economically important disease which causes heavy loss of yield to field and horticultural crops. Thirty-three isolates of M. phaseolina were obtained from different host plants such as: soybean (Glycine max.), melo (Cucumis melo), bean (Phaseolus vulgaris), pea (Pisum sativum), pinus (Pinus sp), blak-eyed susan (Rudbeckia fulgida), kiwifruit (Actiniadia deliciosa), cotton (Gossypium arboreum), and sesame (Sesamum indicum). Pathogenicity test was performed on seeds of melo in in vitro conditions. To study the genetic diversity of isolates PCR-RFLP and RAPD markers were employed. Amplification of the ITS region using ITS5 and LR5 primers produced only one DNA fragment of 1600 bp. Results indicated genetic variability among isolates of M. phaseolina through application of RAPD marker. RAPD data based on five random primers tested on sixteen isolates revealed a high degree of polymorphism in different isolates. UPGMA dendrogram based on RAPD data, produced 9 clusters at the level of 70% similarity. Isolates from the same locations showed a tendency to belong to closer groups, indicating closer genetic relatedness.