عوامل پيشگويي كننده استعمال دخانيات در دانش آموزان پسر دبيرستاني

عوامل پيشگويي كننده استعمال دخانيات در دانش آموزان پسر دبيرستاني

پيش زمينه و هدف:استعمال سيگار ميان نوجوانان و جوانان يكي از مهمترين مشكلات بهداشتي قابل پيشگيري مي باشد كه علاوه بر اهميت اپيدميولوژيك آن مي تواند به عنوان ماده آغازين براي سو مصرف مواد مخدر ديگر از قبيل الكل ، ترياك و حشيش باشد. علت شناسي شروع مصرف سيگار يكي از اساسي ترين فعاليت ها براي طراحي برنامه هاي ييشگيري خواهد بود. اين مطالعه نيز ميزان فراواني و عوامل پيش گوئي كننده استعمال دخانيات در دانش آموزان پسر دبيرستاني را مورد بررسي قرار داده است. . مواد وروش كار : در اين مطالعه توصيفي مجموع 980 نفر از دانش آموزان پسر دبيرستاني شهرستان ملاير از مدارس مختلف به طريق نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند .جمع آوري اطلاعات از طريق پرسشنامه طراحي شده بود كه با نظر متخصصين تهيه گرديد .اين پرسشنامه شامل 10 سؤال دموگرافيك ،10 سؤال رفتارهاي مرتبط با مصرف سيگار اعضاء خانواده و خود فرد و13سؤال در زمينه عوامل پيشگويي كننده استعمال دخانيات در جوانان ه به روش خود گزارش دهي تكميل گرديد و با ميزان تقريبي ده درصد ريزش 900 نفر به پرسشنامه پاسخ دادند. يافته ها : نتايج بررسي 900نفر از دانش آموزان دبيرستاني پسر نشان داد 126نفر(14درضد) از آن ها سابقه مصرف سيگار داشتند كه سن شروع سيگار كشيدن آن ها در دامنه سني 18-9 بود .مهمترين عامل گرايش به سيگار را درگيري ومشاجره والدين با76% ،سابقه فرار از مدرسه با 2/72% ،تفنن وسرگرمي با 4/71% و سابقه داشتن دوستان سيگاري با5/63%تشكيل مي داد و ساير علل به ترتيب اهميت عبارت بودند از : رفع دلشوره و عصبانيت ،يأس و نااميدي ،غلبه بر فشارهاي روحي و رواني و وجود فضاي ناامن خانوادگي بحث و نتيجه گيري : رفتارهاي بهداشتي اكتسابي ودر عين حال قابل آموزش وقابل تغيير هستند.آموزش بهداشت به ويژه به نوجوانان يكي از راه هاي مناسب در پيشگيري از استعمال دخانيات است. توجه به عوامل پيش بيني كننده شروع استعمال سيگار و تشخيص بموقع آن ها در جوانان بايستي در الويت برنامه هاي بهداشت نوجوانان قرار گيرد. كليد واژه : نوجوانان، مصرف سيگار ، عوامل پيشگويي كننده