تشخيص ملكولي و تعيين فاكتورهاي ويرولانس سويه‌هاي سودوموناس آيروجينوزا جدا شده از عفونتهاي زخم و سوختگي

تشخيص ملكولي و تعيين فاكتورهاي ويرولانس سويه‌هاي سودوموناس آيروجينوزا جدا شده از عفونتهاي زخم و سوختگي

سابقه و هدف: در دهه‌هاي اخير در پي درمان آنتي‌بيوتيكي، سودوموناس آئروجينوزا به عنوان يكي از مهمترين پاتوژنهاي بيمارستاني شناسايي شد. به دليل اهميت كلينيكي سودوموناس آئروجينوزا روشهاي متنوعي براي شناسايي آن به وجود آمده است. هدف از اين مطالعه شناسايي سويه‌هاي سودوموناس آئروجينوزا جدا شده از عفونتهاي زخم و سوختگي بر اساس PCR ژن‌هاي اختصاصي ليپوپروتئينهاي غشاي خارجي (oprI و (oprLو اگزوتوكسين A (toxA) و تعيين فراواني ژنهاي ويرولانس آنزيمهاي نورآمينيداز (nanI) و اگزوآنزيم S (exoS) در اين سويه‌ها است. مواد و روشها: اين مطالعه با طراحي توصيفي مقطعي انجام شد. 150 نمونه سودوموناس آئروجينوزا از عفونتهاي زخم و سوختگي از بيمارستانهاي امام خميني، مطهري و توحيد در تهران جمع آوري شدند. DNA اين سويه‌ها با روش فنل- كلروفرم استخراج و PCR ژنهاي oprI، oprL،toxA ، exoS و nanI با استفاده از پرايمرهاي اختصاصي انجام شد. يافته‌ها: همه 150 سويه سودوموناس آئروجينوزا مورد مطالعه داراي ژنهاي oprI و oprL بودند. 142(7/94%) سويه داراي toxA، 98 سويه (33/65%) داراي exoSو 19 سويه (66/12%) داراي nan1 بودند. فراواني ژن nan1 در ايزوله‌هاي زخم (30%) به صورت معني‌داري بيشتر از ايزوله‌هاي سوختگي (4%) بود. نتيجه‌گيري: به نظر ميرسد كه استفاده همزمان از پرايمرهاي ژنهاي oprIو oprL و toxA، حساسيت كافي را براي شناسايي سودوموناس آئروجينوزا از نمونه‌هاي كلينيكي فراهم ميكند. فراواني زياد ژن exoSدر اين ايزوله‌ها منعكس‌كننده توانايي آنها براي عفونت تهاجمي است. فراواني ژن nan1در ايزوله‌هاي زخم نسبت به سوختگي بيانگر نقش احتمالي آن در عفونتهاي زخم مي‌باشد.

Background and Aim: In recent decades, Pseudomonas aeruginosa has emerged as one of the most important nosocomial pathogens. Due to the clinical importance this bacterium, various methods have been developed to rapidly and accurately identify it. The aim of this research was to detect P. aeruginosa isolated from wound and burn infections on the basis of the amplification of the oprI, oprL and toxA genes, and to determine the prevalence of nan1 and exoS genes among them. Materials and Methods: A total of 150 P. aeruginosa isolates was collected from patients with burn and wound infections of Imam-khomaini, Tohid and Motahari hospitals in Tehran. The isolates were identified as P. aeruginosa using specific biochemical tests. Chromosomal DNA of the isolates was extracted with phenol chloroform method and used for PCR of oprI, oprL, toxA, exoS and nanI genes by specific primers. Results: Among 150 P. aeruginosa isolates all carried the oprl and oprL genes; 98 (65.3%), 142 (94.7%) and 19 (12.66%) of the isolates were positive for exoS, toxA and nanI genes respectively. The presence of nan1 gene in wound isolates (30%) was significantly higher (p<0.05) than in burn isolates (4%). ‍Conclusion: Our results indicated that simultaneous use of oprl, oprL and toxA genes provide sufficient sensitivity to detect P. aeruginosa in clinical samples. The high prevalence of exoS in isolates suggests invasive phenotype of wound and burn isolates. The high prevalence of nan1 in wound isolates suggests a possible role of this gene in those infections.