وجه غالب و بازي ساختار

Dominance and manipulation of structure

«وجه غالب» كليد بوطيقاي صورت‌گرايي است. اين عنصر جزي تمركزدهنده به يك اثر هنري است؛ اين جزي بر اجزاي و عناصر ديگر فرمان مي‌راند، آن‌ها را تعيين مي‌كند، متحول‌شان مي‌كند و در نهايت اين عنصر حاكم است كه يكپارچگي و انسجام ساختار را تضمين مي‌كند. «وجه غالب» عنصري زباني و اغلب مكرّر است كه در هييت يك سمبل، يك شُعار يا اصطلاح، پاره‌اي مكرر و يا مصراعي مكرر و... در سطح ساختار شعر ظاهر مي‌شود. «وجه غالب» هرچه كه باشد با هدف «ايجاد مركزيت معنايي»، «اسكلت‌بندي ساختار»، «واسازي ساختار»، «مدخل‌آفريني متعدد براي شعر»، «تقويت موســيقي زبان»، «مكث و وقف توصيفي»، «عقــلانيّت شعر»، «وحدت لحن»، «فضاسازي» و... طراحي و ابداع شده است. اين مقاله به دنبال كشف و تشريح عملي و علمي كيفيّت وجه غالب در زبان و ساختار شعر معاصر است.

Dominance is one of the most vital and creative key terms which bounds up with the linguistic approach to formalism. According to criticsʹ definitions, "Dominance" has the potential to govern the elements of structure. It is palpable to that the consistency of structure and coherence is indebted to "Dominance" so that we can argue that comprehensiveness of this element is a kind of guaranty for understanding the elegancy of form and structure of poems. This dominance rules over other elements of language poetry and locates them in the right position. We can maintain that "dominance" emerges in the exterior aspects of structure through symbols, repetition of lines, and mottos, proverbs, and other kinds of repetition. Furthermore, "Dominance" has some crucial functions which are extremely imperative for recognizing external aspect of pomes. To enrich the orchestration, making a skeleton for structure, monotone, fragmentation of structure, open end ness of poem, reasonable the verse and another important function. In this article, the functions of Dominance which is an essential element in the surface of contemporary poetry in Iran, will be fully discussed.