تاثير درمان شناختي- رفتاري گروهي بر اضطراب و نگرش هاي ناكارآمد بيماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگير

Effect of Group Cognitive- Behavior Therapy On Anxiety and Dysfunctional Attitudes of Patients with Genralaized Anxiety Disorder

در اين پژوهش، اثر درمان شناختي- رفتاري گروهي بر كاهش ميزان اضطراب بيماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگير و همچنين تاثير اين شيوه درماني بر نگرش هاي ناكارآمد، به عنوان يك متغير مداخله اي در بروز اختلال هاي روان شناختي بررسي شد. نمونه شامل 20 نفر بيمار زن بودند كه به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب و پس از انجام مصاحبه باليني براساس ملاك هاي DSM-IV-TR، تشخيص اختلال اضطراب فراگير گرفته بودند. شركت كنندگان ابتدا مقياس نگرش هاي ناكارآمد و سپس پرسشنامه اضطراب بك را تكميل نمودند و در گروه درمان و گواه قرار گرفتند. مداخله شناختي- رفتاري در 12 جلسه ي 2 ساعته اجرا شد. گروه گواه در حين انجام مداخله درماني، در ليست انتظار قرار داشت. مرحله ميان آزمون در پايان جلسه ششم و مرحله پس آزمون در پايان جلسه دوازدهم از هر دو گروه به عمل آمد. داده هاي به دست آمده از اين پژوهش از طريق روش آماري تحليل واريانس مختلط تحليل شد. نتايج نشان داد كه عامل نگرش هاي ناكارآمد و اضطراب به طور معناداري در گروه درمان كاهش يافت. اين نتيجه حاكي از اثر بخشي درمان شناختي- رفتاري گروهي بر كاهش اضطراب و نگرش هاي ناكارآمد بيماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگير است (001/0 > P).

This investigation, studied the effect of group cognitive- behavior therapy in reduction of anxiety and dysfunctional attitude on patients with generalized anxiety disorder (GAD). 20 female partici¬pants were recognized to have GAD by the researcher through a clinical interview on the basis of DSM-IV-TR standards and invited to take part in the study. They first filled in the Dysfunctional Attitude Scale (forty-question form) as the pre-test of dysfunctional attitudes variable. Then, they completed Beck Anxiety Inventory as the pre-test of anxiety variable and then they were randomly categorized in either treatment or control group. Group cognitive- behavior intervention was per¬formed during twelve sessions, two hours each weeks. The control group was on the waiting list during therapeutic intervention. Midtest was administered at the end of the sixth session and the post-test was given at the end of the twelfth session. Data were calculated by mixed repeated measure method and the findings suggested that dysfunctional attitudes factor was significantly reduced in the experimental group and supported the hypothesis of the existence of relationship between dysfunctional attitudes GAD disorder. Moreover, the significant decrease of anxiety in the patients indicates the correct direction of the treatment