اثر عصاره گياهي خارمريم بر يادگيري و تغييرات بافت شناسي هيپوكامپ موش هاي صحرايي

The effect of Silymarin on learning and histological changes of hippocampal regions of rats

زمينه: سيليمارين از دانه گياه خارمريم استخراج مي¬شود و خواص حفاظت كننده كبدي، ضد سرطاني، آنتي اكسيداني و استروژنيك دارد. استروژن نيز سبب افزايش و تسهيل ميزان يادگيري مي¬شود. هدف : مطالعه به منظور تعيين اثر عصاره گياهي خارمريم بر يادگيري و تغييرات بافت¬شناسي هيپوكامپ¬ زاده¬هاي نر موش صحرايي انجام شد. مواد و روش¬ها: اين مطالعه تجربي در سال 1385 در دانشگاه اراك انجام شد. موش¬هاي صحرايي از روز 7 بارداري و نوزادان آنها تا 4 هفته پس از تولد در 2 دوز 180 ميلي¬گرم بر كيلوگرم (گروه تجربي1) و 90 ميلي¬گرم بر كيلوگرم (گروه تجربي2)، سيليمارين را از طريق گاواژ دريافت كردند. گروه شم محلول سالين و گروه شاهد بدون تيمار آب و غذاي معمولي دريافت ¬كردند. هر گروه شامل 6 موش بود. ارزيابي يادگيري و حافظه به وسيله دستگاه شاتل تعيين و تراكم نورون¬ها در ناحيه هيپوكامپ با استفاده از روش هاي بافت شناسي انجام شد. داده¬ها با آزمون آماري آناليز واريانس يك طرفه تحليل شدند. يافته¬ها: مدت زمان ماندن در قسمت روشن در هر دو گروه تجربي، بيش¬تر از گروه¬هاي شاهد بود (05/0p< ). ميانگين سلول¬هاي پيراميدال در ناحيه شاخ آمون (CA1) هيپوكامپ به ترتيب در گروه¬هاي تجربي 1 و 2 (01/0p< و 05/0p<) و سلول¬هاي گرانولار در ناحيه شكنج دندانه¬اي هيپوكامپ در گروه¬هاي تجربي (001/0p< و 05/0p<) افزايش معني¬داري را نشان دادند. نتيجه¬گيري: با توجه به يافته¬ها سيليمارين باعث افزايش حافظه و يادگيري مي¬شود كه اثرات آن وابسته به دوز است . اين داده¬ها ممكن است زمينه¬اي براي استفاده سيليمارين در درمان بيماري¬هاي اختلال حافظه و شناختي باشد.

Background: Silymarin, an extract from seeds of milk thistle (Silybum marianum), is known to have hepato-protective, anticarcinogenic, antioxidant and estrogenic effects. Objective: The aim of the present study was to test the effect of silymarin on passive avoidance learning in rats. Methods: This was an experimental study earned on Wistar rats in Arak University, Iran. The animals were provided with silymarin (from day 7 of gestational age to 4 weeks after birth) at 2 doses of 180 mg/kg in the experimental group 1 (Expl) and 90mg/kg in the experimental group 2 (Exp2) while the sham group received saline and the control group with regular food and water. The memory retention and duration of step-through latency in male offsprings was determined by passive avoidance apparatus. Neuronal density in hippocampus was established by histopathological methods. Memory and learning indices were investigated by analysis of variance (ANOVA) and a p value less than 0.05 was considered as significant. Findings: Both experimental groups showed significantly longer step-through latency compared to control group (p<0.05). The average number of pyramidal cells in hippocampal CA1 and granular cells in hippocampal DG were remarkably higher in Expl and Exp2 groups compared to control group. The difference between Expl and Exp2 for pyramidal cells was found to be significant (p<0.01and p<0.05, respectively). Conclusion: Silymarin produced a significant increase in learning and memory. Also, our results indicate that silymarin is a dose dependent component. These data may lay a background for application of silybin in treatment of memory impairment diseases.