ارزيابي تاثير عوامل اقليمي بر رشد پوشش گياهي در مراتع متراكم ايران با استفاده از تصاوير AVHRR

ارزيابي تاثير عوامل اقليمي بر رشد پوشش گياهي در مراتع متراكم ايران با استفاده از تصاوير AVHRR

در تحقيق حاضر همبستگي پوشش گياهي متراكم با متغيرهاي اقليمي ماهانه بارش، رطوبت نسبي و دما (متوسط، حداكثر و حداقل) در مراتع متراكم ايران مورد ارزيابي قرار گرفت. براي اين هدف از داده‌هاي 134 ايستگاه هواشناسي و تصاوير NOAA-AVHRR سال 2006 استفاده شد. سپس داده‌هاي هواشناسي با استفاده از روش بهينه زمين‌آماري درون‌يابي گرديد. بعد از اصلاح تصاوير ماهواره‌اي و محاسبه NDVI، مقادير حداكثر ماهانه استخراج شد. در نهايت، همبستگي داده‌هاي هواشناسي و مقادير NDVI به صورت ماهانه انجام گرفت. نتايج تحقيق نشان داد كه همبستگي NDVI با رطوبت‌نسبي (ميانگين و حداكثر) و دماي حداكثر بالاتر است، اما با بارش و دماي حداقل پايين تر است و مي‌توان گفت هر چه عنصري داراي توزيع يكنواخت‌تر مكاني باشد، تاثير آن در پيش‌بيني مقدار NDVI بيشتر است. تاثير آب و هواي فصل گرم بر روي NDVI بيشتر از فصل سرد بوده است، و اين خود به نياز آبي و دمايي گياه متناسب با رشد پوشش گياهي برمي‌گردد. در تابستان با افزايش دما و كاهش رطوبت نسبي نقش بارش بسيار افزايش مي‌يابد. همچنين تاثير دما در زمستان مثبت است و به طرف ماه‌هاي گرم سال منفي مي‌گردد. ديگر اينكه بالاترين همبستگي (78/0) در ماه اكتبر و پايين ترين همبستگي 23/0 براي ژانويه به‌دست آمد. در اغلب متغيرهاي هواشناسي، نتايج درون‌يابي كوكريجينگ داراي كمترين مقدار خطاست، اما در درون‌يابي دماي ميانگين، روش وزن‌دهي عكس فاصله نتيجه قابل اعتمادي را ارايه داد. همچنين نتايج تاثير تاخير زماني، نشان‌دهنده پاسخ پوشش گياهي به بارش 2 ماه قبل و دما و رطوبت نسبي 1 ماه قبل است. دليل كوتاهي زمان پاسخ گياه به عناصر اقليمي، قرارگيري ايران در عرض هاي خشك و نيمه خشك است.