بررسي اثر كوتاه مدت راديوداروي تاليم-201 بر روي فاكتورهاي سرمي موش صحرايي

بررسي اثر كوتاه مدت راديوداروي تاليم-201 بر روي فاكتورهاي سرمي موش صحرايي

چكيده: بيش از چهار دهه است كه از راديوداروي تاليم-201 براي اسكن قلب به روش عكس‌برداري با SPECT استفاده مي‌شود و در ايران نيز حدود 17 سال است كه اين راديودارو توليد و مصرف مي‌گردد هر چند كه مقدار اين راديودارو در محلول‌هاي تزريقي مانند بسياري ديگر از راديوداروها در زير مقادير داروشناختي قرار دارد اما تاثيرات زودگذر و آني اين تركيب بر روي بافت مهمي چون كبد و قلب تا آن‌جا كه نويسندگان اطلاع دارند گزارش نشده است. در اين مقاله اثر اين راديودارو بر شاخص‌هاي بيوشيميايي كبد در خون مانند بيلي‌روبين، آلكالن فسفاتاز، آسپارتات آمينوترانسفراز، آلانين آمينوترانسفراز بررسي شده است. آزمايش‌ها پس از تزريق راديودارو به 12 موش براي هر شاخص و خون‌گيري از آن‌ها در بازه‌هاي زماني 1، 4 و 24 ساعت و به طور موازي با همين تعداد موش بدون تزريق راديودارو به عنوان شاهد منفي انجام شده‌اند. نتايج نشان مي‌دهند كه بيلي‌روبين نسبت به شاهد افزايشي جزيي را نشان مي‌دهد. اما در ميزان آلكالين فسفاتاز و آسپارتات آمينوترانسفراز و آلانين آمينوترانسفراز سرمي تغييرات بسيار محسوسي مشاهده مي‌شود. اطلاعات به دست آمده در اين پژوهش داده‌هاي ارزشمندي را در ارتباط با فاكتورهاي سرمي و تجويز راديودارو به دست مي‌دهد كه نه تنها ممكن است در تفسير آزمون‌هاي بيوشيمي باليني بيماران مهم تلقي شود بلكه منجر به ملاحظاتي در بيماران كبدي در ارتباط با تجويز اين راديودارو مي‌گردد. بررسي‌هاي جديد بر روي بيماران انساني بايد انجام شود.

Abstract: Tl-201 administration for cardial scan using SPECT has been performed for more than 4 decades, while in Iran it has been produced and used for 17 years. Although this radiopharmaceutical is injected at sub-pharmacological doses to the patients, there has been no documented research on the short-term effects on the tissues such as heart and liver, according to the best of our knowledge. In this work, the radiopharmaceutical effects on hepatic serum factors such as, billirubin (BN), alkaline phosphatase (AP), aspartate aminotransferase (AST) and alanine aminotransferase (ALT) have been investigated. The experiments were performed for periods of 1, 4 and 24 hours post injection of the tracer to 12 rats in each group in comparison with the negative control group. The results demonstrated a slight serum BN difference in two groups, while significant differences in serum AST, ALT and AP were detected. The results of this study offer some valuable information on the serum biochemical factors and Tl-201 administration relationship which is not only important in the interpretation of the clinical biochemistry tests, but also would impose limitations on the application of this tracer in patients with hepatic disorders. Further investigations on the human patients must be conducted.