تاثير حالات فراانگيزشي و شرايط تكليف بر خودكارامدي و عملكرد حركتي پرتاب كنندگان مبتدي دارت

پژوهش حاضر به منظور بررسي حالت هاي فراانگيزشي و شرايط تكليف بر ادراك كارامدي و عملكرد حركتي پرتاب كنندگان مبتدي دارت در تكاليف آسان و مشكل اجرا شد. در اين راستا پرسشنامه تسلط فعاليت محور (كوك و گركوويچ، 1993) بين 140 دانشجوي پسر توزيع شد و در نهايت براساس نمره هاي به دست آمده در پرسشنامه، 32 نفر به صورت تصادفي در دو گروه 16 نفري هدف محور و فعاليت محور قرار گرفتند. هر تكليف شامل 3 بلوك 8 كوششي و هر كوشش شامل 4 پرتاب بود. شركت كنندگان در پيش آزمون و بعد از كوشش هاي 8، 16، 24 مقياس خودكارامدي (فلتز و چيس ، 1998) را تكميل كردند. داده ها به كمك روش هاي آماري تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر، كوواريانس و آزمون تعقيبي LSD تحليل شد. نتايج نشان داد كه بين دو گروه در ادراك كارامدي (تكليف مشكل) تفاوت معني داري وجود دارد، اما در عملكرد حركتي تفاوت معني داري مشاهده نشد. اين نتايج تنها بخشي از اصول موجود در نظريه بازگشتي را تاييد كرد

The main purpose of this study was to examine the effect of metamotivational states on self-efficacy perceptions and motor performance in dart throwing beginners in easy and difficult conditions. For this purpose, the paratelic dominance questionnaire (Cook & Gerkovich, 1993) was distributed among 140 male students, and 32 participants were randomly divided into two groups (16 in a telic group and 16 in a paratelic group). Each task consisted of three blocks of eight trials, and each trail consisted of 4 throws. Participants completed the Self- Efficacy Scale (Feltz & Chase, 1998) in their pretest and after trials 8, 16, 24. Data were analyzed with repeated measure, ANCOVA test and LSD post hoc test. The results showed a significant difference between paratelic and telic participants in self-efficacy perception (difficult task), and no significant difference in motor performance. Overall, the study only partially confirmed the reversal theory.