پديد آورندگان :
عبديلي، جعفر نويسنده دانش آموخته كارشناسي ارشد زراعت دانشگاه آزاد اسلامي واحد خوي Abdili, J , رشدي ، محسن نويسنده Roshdi, M , مجيدي ، عزيز نويسنده majidi, aziz , حسن زاده قورت تپه، عبداله نويسنده عضو هيئت علمي مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي آذربايجان غربي Hassanzadeh Gorttappeh, Abdollah , هناره، مشهيد نويسنده دانشگاه علوم پزشكي تبريز;دانشگاه علوم پزشكي تبريز;دانشگاه علوم پزشكي تبريز; ,
كليدواژه :
عملكرد و اجزاء آن , مصرف خاكي , تغذيه برگي , سويا , سولفات روي
چكيده فارسي :
به منظور بررسي نحوه مصرف روي بر صفات كمي و كيفي سويا در سال زراعي 1385، آزمايشي در مزرعه ايستگاه تحقيقات كشاورزي دكتر نخجواني اروميه به مرحله اجرا گذاشته شد. مقدار روي موجود در خاك بر اساس روش DTPA، 38/0 ميليگرم بر كيلوگرم خاك تعيين گرديد. آزمايش در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي با چهار تكرار اجرا شد. در اين بررسي سه روش اصلي مصرف سولفات روي شامل مصرف خاكي، برگ پاشي و خيس كردن بذر با روي (Znt) مورد مقايسه قرار گرفتند. هشت تيمار اين آزمايش عبارت بودند از: («شاهد»=T1،Znt=T2،Znf=T3،Zns=T4،Znt+Znf=T5،Znt+Zns=T6،Zns+Znf=T7 و Znt+Zns+Znf=T8). در تيمارهاي خاكي، سولفات روي به مقدار 40 كيلوگرم در هكتار به صورت نواري زير بذور مصرف شد. مقدار روي در تيمارهاي مربوط به خيس كردن بذر با كود روي و نيز برگ پاشي به ترتيب دو درصد و چهار در هزار بود. برگپاشي در دو مرحله از رشد گياه صورت گرفت. نتايج آزمايش نشان داد كه اختلاف معنيداري در سطح احتمال يك درصد بين تيمارها وجود داشت. اثرات تيمارها بر روي عملكرد دانه، عملكرد روغن، پروتيين دانه، غلظت روي در دانه، تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته و تعداد غلاف در بوته معنيدار بود (0.01 > p) ولي تاثير تيمارها بر وزن هزار دانه معنيدار نشد. خيس كردن بذر با كود هيچ تاثيري بر صفات فوق الذكر نداشت. اثر تيمار هشتم (خيسكردن بذر در محلول دو درصد سولفات روي + مصرف خاكي 40 كيلوگرم سولفات روي + تغذيه برگي با محلول چهار در هزار سولفات روي) بر عملكرد روغن و دانه و نيز ساير صفات، نسبت به بقيه تيمارها برتر بود ولي با تيمار هفتم از لحاظ آماري اختلاف معنيداري نداشت. تيمار هفتم تعداد دانه در غلاف را 6/0، تعداد دانه در بوته را 38، تعداد غلاف در بوته را 10، عملكرد روغن را 421 كيلوگرم در هكتار، ميزان عملكرد دانه را 1440 كيلوگرم در هكتار، ميزان پروتيين دانه را 2 درصد، غلظت روي در دانه را 25 ميليگرم در كيلوگرم و نيز وزن هزار دانه را 8 درصد نسبت به تيمار شاهد افزايش داد. بنابراين بر اساس نتايج اين تحقيق و تحت شرايط اجراي آزمايش تيمار هفتم مي تواند قابل توصيه باشد.
چكيده لاتين :
To assess the application of zinc on the quantity and quality of Soybean [Glycine max (L.) Merr.], a field experiment was conducted in Nakhjavani Agricultural Experimental station in 2006.The concentration of zinc in soil as determined by DTPA extraction, was 0.38 mg/kg. Treatments were carried out in 4 replications with completely randomized block design. In this study three main methods of zinc sulfate applications including (soil application, foliar sprays, and zinc seed treatment) were compared. Eight treatments of this experiment were (T1=control, T2=Zntreatment, T3=Znfoliar, T4=Znsoils, T5=Znt+Znf, T6=Znt+ Zns, T7=Zns+Znf and T8=Znt+Zns+Znf). In soil treatment, the application rate of zinc was 40 kg/ha that were applied in stripped lines under grains. The rate of applied zinc and foliar spray was 2 percent, and 4 in one thousand respectively. Foliar spray was used in two stages of plant growth. Results showed that there were significant differences, between treatments (p < 0.01). Effect of treatments on the grain yield, oil yield, seed protein, seed zinc content, number of grain per pod, number of grain per plant, number of pod per plant, were also significant, But the mixture of soaked seeds in fertilizer was ineffective on the characters. The effects of T8 (Znt+Zns+Znf) on seed oil yield, grain yield and others were more than others, but this treatment was not significant with (T7). Also (T7) treatment produced 0.6 number of grains per pod, 38 number of grains per plant,10 number of pods per plant, 421kg/ha oil yield and 1440 kg/ha seed yield, 2 percent seed protein, 25 mg/kg seed zinc content more than control and increased thousand grains weight about 8 percent. So based on the results of this experiment the seventh treatment is recommend.