بررسي رابطه‌ي‌ بين ذهنيت فلسفي و روش تدريس دبيران مدارس متوسطه‌ي شهر اصفهان

Examining the relation between philosophic mindedness and the teachersʹ teaching method in high schools in Isfahan city

هدف اصلي اين پژوهش بررسي رابطه‌ي بين ذهنيت فلسفي و روش تدريس دبيران مدارس متوسطه‌ي‌ شهر اصفهان است. روش انجام اين پژوهش توصيفي- همبستگي است. به منظور گردآوري داده‌ها از دو پرسش‌نامه‌‍‌ي محقق ساخته ذهنيت فلسفي و روش تدريس استفاده شد. نمونه‌ي آماري مشتمل بر 90 نفر از دبـيران و 300 نـفر از دانش‌آموزان مـدارس متوسطه‌ي شـهر اصـفهان در سال 87- 1386 بود كه از طريق نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. تجزيه و تحليل داده‌ها در دو سطح آمار توصيفي و استنباطي و از طريق نرم‌افزار SPSS انجام پذيرفت. نتايج نشان داد بين ذهنيت فلسفي و ابعاد آن شامل جامعيت، تعمق و انعطاف‌پذيري با روش تدريس دبيران همبستگي معناداري وجود دارد. هم‌چنين بين ذهنيت فلسفي و روش تدريس دبيران بر اساس متغيرهاي جنسيت، رشته‌ي تحصيلي، مدرك تحصيلي و سابقه‌ي خدمت نيز همبستگي معناداري مشاهده شد

The main purpose of this study was to examine the relation between philosophic mindedness and the teachersʹ teaching method in high schools in Isfahan City. The research method in this study was descriptive- correlational. Two scholar-made questionnaires were used to gather the data on philosophic mindedness and teaching method. The statistical sample consisted of 90 teachers and 300 students of high schools in Isfahan City studying in 2008-2009 school year that were selected by multi-stage cluster sampling method.The data was analyzed at two levels: Descriptive statistics and inferential statistics, by SPSS software.The results showed that there were a significant correlations between philosophic mindedness and its dimensions, including comprehensiveness, penetration and flexibility with teachersʹ teaching method. Also, a significant relation was observed between philosophic-mindedness and teachersʹ teaching method, based on sex, field of study, educational degree, and years of service.