اگروفارستري روش نوين براي توسعه اقتصاد روستايي (مطالعه موردي:پارس آبادمغان)

اگروفارستري روش نوين براي توسعه اقتصاد روستايي (مطالعه موردي:پارس آبادمغان)

كشاورزي به عنوان مهم ترين منبع تامين غذاي انسان، ساختمان و عمل اكوسيستم هاي طبيعي را به شدت تغيير داده است. بهره برداري انسان از منابع طبيعي همواره به صورت يك جانبه و بي رويه بوده و بدون رعايت جنبه هاي حفاظتي و تنها براساس تامين منافع كوتاه مدت انجام مي گيرد. رشد فزاينده جمعيت و بحران كمبود غذا، سبب بهره برداري بيش از اندازه از منابع طبيعي و باعث برهم خوردن توازن بيولوژيك شده است. بنابراين براي پايداري و تداوم سير طبيعي منابع طبيعي، لازم است تا هم زمان و هماهنگ در جهت حفظ و مراقبت از منابع طبيعي نيز با خواسته ها و تامين امنيت غذايي، اشتغال زايي روز افزون و درآمد بيشتر براي قشرهاي كم درآمد، گام برداشت. علم اگروفارستري يكي از اين راه كارهاست كه جايگاه ويژه‌اي در حل مسايل منابع طبيعي پيدا نموده است. هدف اصلي در اين تحقيق مقايسه اقتصادي، توليد و درآمد در سيستم هاي مختلف آگروفارستري و كشاورزي يكپارچه بوده است. داده هاي اين تحقيق ازطريق مطالعه ميداني (پيمايشي)، تهيه پرسش نامه و مصاحبه حضوري با 40 كاربر اگروفارستري و كشاورزي و با روش نمونه گيري تصادفي انجام شد. نتايج نشان داد كه در آمد محصولات زراعي در كشاورزي يك پارچه نسبت به درآمد زراعي سيستم هاي اگروفارستري بيشتر مي باشد. اما مجموع درآمد حاصل در سيستم هاي اگروفارستري نسبت به سيستم كشاورزي يكپارچه با توجه به نوع سيستم (مثلاً: ميوه ، چوب)، بيشتر است. بنابراين با توجه به اين كه سيستم هاي اگروفارستري نسبت به كشاورزي يكپارچه درآمد بالاتري براي زارع به ارمغان مي آورد، رفاه عمومي و سطح زندگي را در روستا بالا برده و به طور غير مستقيم از مهاجرت به شهرها جلو گيري مي نمايد. در نتيجه اگروفارستري نه تنها مي تواند باعث پايداري وتداوم سير طبيعي منابع طبيعي شود، بلكه باعث توسعه اقتصاد روستايي نيز خواهد شد.

Agronomy as the most important source of pooviding food for humans, has fundamentally changed the mechanism and action of natural ecosystems. Human’s utilization of natural resources is always unilateral and irregular. There is no regard to conservational aspects and it is only based on obtaining short-term benefits. In creasing growth of population and food shortage tension, has caused more utilization of natural resources. It can lead to biological imbalance. For stabilizing natural resources it is essential to synchronize natural resources preservation with food security in order to produce more revenue for low-income families. Agroforestry is an alternative. The object of this study is to compare the income, production and economy different systems of enbloc agronomy and Agroforestry. Data was collected with outdoor study, questionnaire, personal question and discussion with 40 Agronomy and Agroforestry users in a random sampling procedure. Results have shown that agronomy products income is more than Agroforestry products income. But total income in Agroforestry systems is higher than agronomy systems with attention to the kind of system (namely fruit, wood). Since Agroforestry systems render higher income for farmer, it can raise life level and public welfare in villages and indirectly prevent migration to cities. Thereupon Agroforestry can not only lead to natural process and stability of natural resources, but can also lead to the development of rural economy. Keywords: Agroforestry, Economic, Village Extension, Moghan.