مقايسه انگيزه شركت زنان و مردان سالمند شهر تهران در فعاليت بدني

تحقيقات انجام گرفته در زمينه متغيرهايي كه سالمندان را به فعاليتهاي بدني ترغيب ميكنند، محدود است. اين تحقيق با هدف مقايسه انگيزه شركت زنان و مردان سالمند شهر تهران در فعاليت بدني انجام گرفت. آزمودنيهاي اين پژوهش 241 نفر بودند كه با روش (M = 66/16 ،SD = 6/ 121 مرد و 120 زن) از سالمندان شهر تهران با دامنه سني 60 تا 89 سال ( 66 ) سهميه اي هدفمند از پنج منطقه شمال، جنوب، مركز، غرب و شرق تهران انتخاب شدند و در تحقيق شركت كردند. ابزارهاي اندازه گيري مورد استفاده براي جمعآوري اطلاعات شامل دو پرسشنامه ويژگيهاي فردي و انگيزش مشاركت ورزشي سالمندان بود. به منظور توصيف متغيرها و آزمون فرضيه هاي تحقيق، از روشهاي آماري توصيفي، آزمون فريدمن و روش (PMQOA) استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين اولويت عوامل گوناگون انگيزه شركت سالمندان در (ANOVA) تحليل واريانس يكطرفه و انگيزه آمادگي جسماني، مهمترين دليل مشاركت (X2 = 556/4 ،P= 0/ فعاليتهاي ورزشي تفاوت معناداري وجود دارد ( 00 و زنان (P < 0/ ورزشي سالمندان است. ميان زنان و مردان سالمند در عوامل پزشكي و شهرت تفاوت معناداري مشاهده شد ( 05 اين عوامل را براي شركت در تمرينات ورزشي مهمتر از مردان گزارش كردند. همچنين در زمينه مقايسه انگيزه ها بين گروه هاي و افراد 60 تا 69 ساله اين عوامل انگيزشي را براي شركت در تمرينات (P < 0/ سني مختلف، يافته هاي درگير شدن نشان داد ( 05 ورزشي مهمتر از افراد 70 ساله به بالا بيان كردند، بين آزمودنيها در سطوح تحصيلي مختلف در عوامل شهرت، پزشكي و درگير در ضمن زنان خان هدار در مقايسه با افراد نظامي، روي عامل انگيزشي پزشكي تاكيد (P < 0/ شدن تفاوت معناداري مشاهده شد ( 05 بيشتري داشتند. دستاوردهاي حاصل از اين تحقيق ميتواند در توسعه مداخلات تمريني كه موجب افزايش مشاركت سالمندان در فعاليتهاي ورزشي ميشود، مفيد باشد.

The purpose of this study was to investigate and compare the participation motives of male and female older adults for sport activities. The subjects were 241 persons (121 men and 120 women ranged from 60 to 89 years old, M = 66.16, SD = 6.66) who were selected from 5 districts of Tehran by relative portion method. Data were collected using demographic questionnaire and participation motivation questionnaire for older adults (PMQOA). The descriptive statistics, Friedman test and one-way analysis of variance (ANOVA) were used to describe variables and to test the research hypotheses. Results indicated significant differences in the priority of different factors of participation motives (X2 = 556.4, P=0.00); and fitness motive was the most important reason for sport participation in older adults. There were significant differences between men and women in “medical” and “reputation” factors (P < 0.05) and women reported these factors as more important for their participation in sport activities when compared with men. In addition, the results indicated significant differences among age groups in “social”, “challenge – benefit” and “involvement” factors (P < 0.05), and 60-69-year-old group rated these motivation factors higher than 70-year-old and older group. There were significant differences among different educational levels in “reputation”, “medical” and “involvement” factors (P < 0.05). The homemakers also placed greater emphasis on “medical” factor when compared with military subjects. The findings of this study can be useful to develop exercise interventions for older adults which could increase exercise participation.