بررسي امكان استفاده از نسبت هاي باندي و تجزيه و تحليل مولفه هاي اصلي تصاوير ETM براي پايش پوشش گياهي در منطقه نيشابور

استفاده از فناوري سنجش از دور اغلب موجب كاهش هزينه و افزايش دقت و سرعت شده و روز به روز بر اهميت اين فناوري در راستاي توسعه پايدار افزوده مي شود. از اين رو در تحقيق حاضر امكان استفاده از نسبت هاي باندي و تجزيه و تحليل مولفه هاي اصلي با انگيزه دستيابي به مدلي مناسب براي پايش و مطالعه پوشش گياهي منطقه نيشابور و بررسي رابطه پراكنش پوشش گياهي با خصوصيات خاك مورد ارزيابي قرار گرفته است. نتايج حاصل نشان داد كه نسبت هاي باندي و آناليز مولفه هاي اصلي نسبت به اغلب تك باندها در مطالعه و تفكيك پديده هاي منطقه مورد مطالعه از قابليت بالاتري برخوردار هستند. همچنين شاخص هاي مختلف در شرايط منطقه مذكور نتايج متفاوتي را ارايه مي دهند، به طوري كه شاخص ها با بالاترين ضريب تبيين در آشكارسازي پوشش گياهي منطقه نقش مهمي ايفا مي كنند. از طرفي روش هاي به كارگرفته شده بر اساس تفكيك كاربري براي مطالعه تغييرپذيري پوشش منطقه مورد مطالعه نتايج بهتري را ارايه مي دهند

Remote sensing techniques are known as very useful methods for studying land use management in arid and semi arid areas, where undeveloped soils are dominant. These techniques can be used for determining different environmental characteristics including soil and vegetations. In this study ETM+ band ratios and Principal component analysis (PCA) were used for monitoring of vegetation cover and its disparity in relation to soil characteristics. Neyshabour area was selected as the study area. The results showed that using of vegetation indices and PCA increased regression coefficients for the model. It was also found that when the analysis is restricted to more homogenous areas, the regression coefficients were improved significantly. It was also concluded that it is possible to develop some statistical models for using of ETM+ images for monitoring vegetation cover in arid areas which are covered dispersedly