فراموشي سازماني؛ چالش مهم مديران در عصر جديد كسب و كار

فراموشي سازماني؛ چالش مهم مديران در عصر جديد كسب و كار

سازمان‌ها براي بهبود جايگاه رقابتي خود، مجبور هستند براي نگهداشت دانش موجود و نيز يادگيري دانش‌هاي نوين مديريت دانش را به كار گيرند. تلاش سازمان در زمينه مديريت دانش به دو بخش قابل تفكيك است: نخست، سازمان بايد به آنچنان توانمندي دست پيدا نمايد تا بتواند دانش نوين را بياموزد كه اين بخش را يادگيري سازماني گويند. دوم، سازمان بايد بتواند در برخي از موقعيت‌ها، دانش سازماني خود را آگاهانه كنار بگذارد و دانش جديدي را جايگزين نمايد كه اين بخش نيز فراموشي سازماني ناميده مي شود. اين پژوهش با هدف شناسايي ميزان فراموشي سازماني انجام شده است. در اين مقاله پس از بررسي مفهوم و ابعاد فراموشي سازماني در ادبيات نظري، سه بعد فراموشي (نوع فراموشي، پيامد فراموشي و روش فراموشي) شناسايي شد و رابطه اين سه بعد در سه فرضيه مورد آزمون قرار گرفت. براي سنجش اين ابعاد از پرسشنامه‌اي 25 سيوالي كه توسط نگارند‌گان تهيه شده است، استفاده گرديد. جامعه مورد بررسي در اين پژوهش تعدادي از سازمان‌هاي دولتي و خصوصي است. روش نمونه‌گيري در اين مطالعه، تصادفي بوده است. براي سنجش اندازه‌گيري ابعاد فراموشي سازماني از روش مدل‌سازي معادلات ساختاري و براي سنجش فرضيه‌هاي پژوهش از آزمون معناداري ضريب همبستگي پيرسون استفاده شده است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهند پرسش‌هاي پرسشنامه به نحو مناسبي ابعاد سه‌گانه فراموشي سازماني را اندازه‌گيري مي‌كنند. همچنين نتايج بيانگر آن است كه فرضيه‌هاي پژوهش (رابطه بين نوع دانش فراموش شده، روش فراموشي و پيامدهاي فراموشي) مورد تاييد قرار گرفته‌اند.

To improve organizations competitive positions, managers need to utilize knowledge management in order to maintain existing knowledge, and acquire new knowledge. Efforts made in organizations in terms of knowledge management may be divided into two main parts. First, the organizational capability in learning new knowledge known as Organizational Learning. Second, is the need for putting away existing knowledge known as Organization Forgetting in order to acquire fresh knowledge? This paper aimed to identify Organization Forgetting. In this paper, after a wide literature review, three dimensions of Organizational Forgetting (the type, the outcome, and the method) have been identified. In order to measure these dimensions, a questionnaire containing 25 questions was designed. Simple random sampling was used for data gathering. Using Structural Equation Modeling, the three dimensions of Organizational Forgetting were measured. Pearson correlation coefficient was applied to test three hypotheses. Our findings showed that there are significant relationships between the type, the outcome and the method of Organizational Forgetting.