عنوان مقاله :
اثر شدت چراي دام بر رطوبت خاك و پوشش گياهي (مطالعه موردي: پارك ملي خبر و مراتع اطراف)
پديد آورندگان :
باقري، رضا نويسنده نويسنده مسيول، استاديار، گروه منابع طبيعي، دانشگاه آزاد اسلامي واحد بافت كرمان , , چايي‌چي ، محمد رضا نويسنده دانشيار، گروه زراعت، دانشكده كشاورزي، دانشگاه تهران , , محسني ساروي ، محسن نويسنده دانشيار، دانشكده منابع طبيعي، دانشگاه تهران ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1389 شماره 39
كليدواژه :
كرمان , پارك ملي خبر , شدت چرا , پوشش گياهي , رطوبت خاك
چكيده فارسي :
به منظور تعيين اثر شدت چراي دام بر رطوبت خاك و پوشش گياهي در منطقه خبر استان كرمان طي دو سال اين تحقيق انجام شد. رويشگاههاي مرتعي تحت سه سطح شدت چرايي ( بدون چرا، متوسط و شديد) با شرايط اكولوژيك همگن، از پارك ملي خبر و مجاور آن انتخاب شدند. پس از بلوك بندي مكان نمونه گيري هر سايت اقدام به بررسي رطوبت ماهانه خاك در طول دوره چراي دام در دو عمق 15-0 و30-15 سانتي‌متري خاك (با 5 تكرار از هر سايت) گرديد و پوشش تاجي گونه هاي گياهي (با 3 تكرار ترانسكت در هر سايت چرايي) به روش خطي – تماسي طي سه دوره قبل، اواسط و بعد از چرا در مدت 2 سال، اجرا شد. پس از تجزيه واريانس چند طرفه داده هاي مربوط به رطوبت خاك در محيط نرم افزاري SPSS، از آزمون چند دامنه دانكن براي مقايسه ميانگين ها استفاده شد. طبق يافته ها، چراي شديد نسبت به قرق باعث كاهش درصد پوشش تاجي همه فرم‌هاي رويشي به ويژه گرامينه هاي پايا و بوته ها در انتهاي دوره چراي دام شد. كاهش رطوبت خاك در سايت چراي شديد نسبت به سايت چراي متوسط و بدون چرا، به ترتيب با روند نزولي 87/16 و 07/25 درصد مشاهده شد و اثر منفي خشكسالي بر كاهش رطوبت خاك در اين سايت چرايي بيش از دو سايت ديگر بود. طبق نتايج، سايت قرق و چراي متوسط به دليل زياد بودن پوشش درمنه و ساير گونه هاي همراه به ويژه گرامينه هاي پايا در وضعيت ثابت و سايت چراي شديد به دليل غالبيت نسبتاً تك بعدي درمنه و پوشش تاجي كم ساير گونه هاي همراه گرامينه بعلاوه ظهور گونه هاي مهاجم Marrobium vulgaris وPeganum harmala در مرحله انتقال به وضعيت نامناسبتر، از شناسنامه مدل حال و انتقال درمنه زارهاي ايران، قرار دارند. بنابراين اگر دام مازاد تعديل نشود در آينده اي نه چندان دور شاهد غالب بودن گونه هاي ناخواسته در مراتع خواهيم شد.
چكيده عربي :
This research was studied in order to determining grazing intensity effects on soil moisture and vegetation in Khabr region of Kerman province for two years. Natural sites under three grazing pressures (heavy, moderate and non grazed) with same ecological factors were selected from Khabr National Park and near rangelands. After determining sampling area, soil moisture factor was investigated monthly (on grazing period) in 0-15 and 15-30 centimeters depth of each site with 5 replication and canopy cover sampling was conducted in three temporal stages (before, middle and after grazing) using line transect method in three replication for each site. SPSS package was used for statistical analysis. Result showed that heavy grazing reduced total canopy cover, specialy perennial grass and shrubs, than non grazed site in the end of grazing period. Also heavy grazing reduced the soil moisture content with decreasing rate as 16.87% and 25.07% , than moderate and non grazed sites , respectively. Harmful effect of drought in 2006 was severly affected on heavy than moderate and non grazed site. According to results, non and moderate grazed sites occure in state condition (due to more canopy cover of Artemisia sieberi and other species such as prennial grass) and heavy grazed site occure in transition to downward state condition (due to one dimentional dominant of Artemisia sieberi and emergence of undesirable species such as Marrobium vulgaris and Peganum harmala) in state and transition model of Iranian Artemisia habitat. Thus, without management plan, we will observe dominance of undesirable species and rangelands degradation.
عنوان نشريه :
تحقيقات مرتع و بيابان ايران
عنوان نشريه :
تحقيقات مرتع و بيابان ايران
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 39 سال 1389
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
