بررسي تطبيقي ابزار انسجام در گفتار سالمندان عادي و مبتلا به آلزايمر در زبان فارسي

بررسي تطبيقي ابزار انسجام در گفتار سالمندان عادي و مبتلا به آلزايمر در زبان فارسي

مقدمه عصب شناسي زبان كه به ارتباط بين مغز و زبان مي پردازد بستر مناسبي جهت مطالعه ي اختلال هاي زباني ناشي از آسيب هاي مغزي فراهم نموده كه با وجود سابقه ي نسبتا طولاني اين مطالعات در غرب، در زبان فارسي كمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف هدف اين مطالعه بررسي تطبيقي ابزار انسجام در گفتار مبتلايان به آلزايمر در مقايسه با سالمندان عادي است كه سرآغاز توجه بيشتر به ترسيم ارتباط بين بيمار يهاي مختلف مغزي و اختلال درقو هي تكلم و نيز گامي به سوي درك بهتر اين بيماران خواهد بود. مواد و روش ها و 6 بيمار مبتلا به (NA) در اين تحقيق توصيفي-تحليلي تعداد 6 نفر سالمند عادي كه از نظر سن، جنس و تحصيلات با يكديگر همتا شده بودند مورد (AD) آلزايمر مطالعه قرار گرفتند پس از انجام آزمو نهاي:"گفتارآزاد"،" برداشتن كلوچه" و" توصيف تصاوير متوالي داستان " گفتار هر دو گروه ضبط، ابزار انسجام موجود در آن استخراج و تجزيه و تحليل داده ها به روش توصيفي-تحليلي انجام شد. نتايج 2/ تحليل داد ههاي پژوهش نشان داد گروه سالم در 443 جمله توليد شده خود، 27 1 درصد ابزار انسجام / درصد ابزار انسجام دستوري و گروه بيمار در 235 جمله 89 0 و / دستوري به كار بردند. درصد خطا در به كارگيري اين ابزار در گروه سالم 01 در گروه بيمار 1درصدبود كه بيشترين خطا در به كارگيري"ارجاع" ديده مي شود. در رابطه با ابزار انسجام واژگاني، درصد تكرار واژگاني در گفتار گروه بيمار 17 درصد و گروه سالم 10 درصد مي باشد. نتيجه گيري يافته ها بيانگر تفاوت اساسي در به كارگيري ابزار انسجام دستوري و واژگاني در گفتار مبتلايان به آلزايمر در مقايسه با سالمندان عادي مي باشد. هر چند اختلالات به وجود آمده در به كارگيري ابزار انسجام درگفتار اين بيماران به تنهايي نمي تواند نشانه ي تشخيص افتراقي چنين بيماري باشد اما شناخت آ نها مي تواند در مطالعه ي اختلالات عصب شناختي و نيز ارايه ي تيوري زباني دقيق تر حايز اهميت باشد. Alzheimerʹs disease, Cohesion Devices, Dementia,Discourse analysis, Neurolinguistics واژه هاي كليدي

Neurolinguistics is the science concerned with the neural mechanisms underlying the comprehension, production and abstract knowledge of language. Studies on language and communication Impairments after brain damage are perhaps the most common studies of this discipline. This study is concerned with the conversational cohesion patterns used by normal age Persian natives (NA) and those suffering from Alzheimerʹs disease (AD). Introduction Six Alzheimerʹs patients participated in the research. The participants were matched for age, sex, and education to make six control subjects. Three main tasks were used to assess the impairments of cohesive ties in their discourse: One task of spontaneous speech and two tasks of picture description. Materials and Methods NA subjects produced 2.27% structural cohesion ties in 443 sentences while AD subjects used 1.89% of these devices in 235 produced sentences. NA subjects produced .01% of structural cohesive errors whereas AD subjects made 1% errors, especially “exophoric referent errors”, while doing the tasks. As for lexical ties, ADs produced more repetitions (17%) than NAs (10%). Results The results reveal a significantly greater use of cohesion errors by AD subjects than NAs. The occurrence of cohesive errors alone isn’t a differential diagnosis of such a disease; however, such investigations could provide information for studies on neurological disorders and linguistic theories. Conclusion Keywords Alzheimerʹs disease, Cohesion devices, Dementia, Discourse analysis, Neurolinguistics