ديدگاه كلامي حكيم سنايي در باب شرور در حديقـهالحقيقه

متكلمان و حكماي اسلامي در باب شرور، منشا و علت وجود آن در عالم، اختلاف ديدگاه دارند. از ديدگاه اشاعره، خداوند خالق شر، اعم از طبيعي و اخلاقي است. معتزله عقيده دارندكه ساحت خداوند از خلق شر مضر و ظالمانه مبرا، و شر عالم، نسبي است؛ خداوند در جهان آخرت، شر طبيعي را با دادن «عوض» جبران خواهد كرد؛ آنان شر اخلاقي را نيز نتيجه اختيار انسان مي دانند. فلاسفه اسلامي، خير را امر ذاتي و كثير و شر را امر عدمي، نسبي، عارضي و ناشي از كران‌مندي عالم ماده مي‌دانند. حكيم سنايي ديدگاهي همانند فلاسفه اسلامي و معتزله دارد. او خداوند را خير محض و نظام آفرينش را نظام احسن مي‌داند. از ديدگاه كلامي او، شر مطلق و حقيقي وجود ندارد بلكه شر، امر عدمي، نسبي و عاريتي است؛ لذا پديده‌هاي عالم ذاتاً شر نيستند بلكه انسان ناآگاهانه و خودخواهانه، برخي از پديده‌ها را شر و برخي ديگر را خير مي‌پندارد. شر اخلاقي نيز منبعث از اختيار و رفتار انسان است. همچنين دنيا، سراي ابتلاست و وجود شر قليل در آن براي آزموده شدن انسان و دست يافتن او به خير برتر(كمال) ضروري است.