ارتباط بين غلظت آلاينده هاي استنشاقي دي اكسيد نيتروژن ، دي اكسيد گوگرد ، منواكسيد كربن و عملكرد ريوي

ارتباط بين غلظت آلاينده هاي استنشاقي دي اكسيد نيتروژن ، دي اكسيد گوگرد ، منواكسيد كربن و عملكرد ريوي

زمينه و هدف: آلاينده هاي استنشاقي نقش مهمي در بيماري هاي ريوي دارند. اين مطالعه با هدف بررسي سطح آلاينده هاي استنشاقي دي اكسيد نيتروژن، دي اكسيد گوگرد، منواكسيد كربن در اراك (شهر صنعتي و آلوده) و خمين (غير صنعتي و غير آلوده) و تعيين چگونگي اثر آن بر عملكرد ريه در مقطع زمان اسپيرومتري انجام شد. روش بررسي: دو شهر اراك و خمين به ترتيب به ده و پنج منطقه تقسيم و آلاينده هاي استنشاقي دي اكسيد نيتروژن، دي اكسيد گوگرد و منواكسيد كربن اندازه گيري شدند. همزمان به طور تصادفي در فصول مختلف سال 522 نفر از بالغ غير سيگاري خمين و 547 نفر از اراك انتخاب و از آنان اسپيرومتري به عمل آمد و از شاخص كيفيت هوا (PSI=Poliution standard index) براي ارزيـــابي كيفيت هوا استفاده شد. ميـانگين غلظت آلاينده ها و شاخص پراكندگي ظرفيت هاي ريوي با آزمون هاي آماري آناليز رگرسيون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: ميانگينPSI اراك 54/14±83/101 و خمين 58/18±17/89 بود (05/0>P). حداكثر جريان بازدمي (PEF) و ظرفيت حياتي فعال (FVC) در اراك به طور معني داري كمتر از خمين بود (05/0P<). ميانگين غلظت مونواكسيد كربن (CO)، دي اكسيد گوگرد (SO2) و دي اكسيد نيتروژن (NO2) در اراك بالاتر از خمين بوده و اين افزايش در مورد CO و SO2 معني دار بود (001/0P<). در تعداد كل نمونه آلاينده هاي CO، SO2 و NO2 ارتباط معني داري بين ميانگين ظرفيت حياتي VC (001/0P<) و FVC (05/0P<) با غلظت SO2 و PEF با NO2 وجود داشت (001/0P<). در اراك رابطه ميزان پيش بيني شده FVC با غلظت CO معكوس و معني دار بود (03/0P=). نتيجه گيري: با توجه به بالاتر بودن غلظت آلاينده هاي NO2، SO2 و CO در شهراراك نسبت به خمين تاثير آلاينده هاي فوق بر شاخص هاي اسپيرومتري افراد سالم غير سيگاري متفاوت مي باشد. در اراك رابطه ميزان پيش بيني شده FVC با غلظت CO معكوس و معني دار بوده، لذا توصيه مي شود كه آلاينده هاي مذكور و منابع آنها ساليانه مورد پايش قرار گيرد.

Background and aim: Due to significant role of air pollutants on lung diseases this study aimed to examine the effects of concentration of air pollutants (CO،SO2،NO2) on Spirometric lung function. Methods: The sample cities, Arak (as an industrial contaminated city) and Khomain, (as a non-contaminated non-industrial city), were divided into Ira 10 and 5 regions, respectively. A sample of air pollutants (CO،SO2،NO2) was measured randomly by PSI (Pollution Standard Index) machine throughout the year from spring to winter. Random samples consisted of 522 non-smokers from Khomain and 547 from Arak were selected. Pulmonary function tests were completed on all participants. The mean concentration of air pollutants and distribution index of lung capacity were subjected to regression analysis. Results: Analysis of the results showed that PSI in Arak was 101.83±4.54 and in Khomain was 89.17±18.58 (P<0.05). Measured values FVC and PEF in Arak were significant lower than Khomain (P<0.05). The mean values for the concentration of CO, SO2 and NO2 in Arak were higher than Khomain, although the differences were significant only for CO and SO2 (P<0.001). The three pollutants (NO2, SO2 and CO) showed a significant correlation between mean VC (P<0. 001) FVC, (P<0.05) with concentrations of SO2 and PEF with NO2 (P<0.001). In Arak, the correlation between the predicted FVC and concentration of CO was negative and significant. Conclusion: The mean value of concentration of SO2, CO and NO2 in Arak were higher than Khomain. In Arak, a significant negative correlation was also observed between FVC and the concentration of CO. These pollutants and their resources should be annually measured and monitored.