مقايسه الگوهاي راهبردهاي پليس سنتي و نوين در پيشگيري از جرم

مقايسه الگوهاي راهبردهاي پليس سنتي و نوين در پيشگيري از جرم

اين مقاله در نظر دارد الگوهاي مختلف پليسي در رابطه با پيشگيري از جرم در كشورها را معرفي نموده و راهبردهاي متفاوتي كه در اين زمينه بين اين الگوهاي مختلف موجود است را بازگو نمايد. در مجموع مي توان الگوهاي مختلف پليسي را به دو دسته سنتي و نوين طبقه بندي نمود . در حاليكه الگوي پليس سنتي از ديرباز تاكنون بر فعاليت سازمان هاي پليس كشورهاي مختلف دنيا حاكم بوده است، اما در مقابل، الگوهاي مختلف پليس نوين شامل 1) الگوي پليس جامعه‌محور 2) الگوي پليس مناطق جرم خيز 3) الگوي پليس مبتني بر حل مساله از دهه آخر قرن نوزدهم مورد توجه برخي سازمان‌هاي پليس و با هدف بهبود عملكرد اين سازمان‌ها در پيشگيري و كنترل جرايم قرار گرفته است. نتايج حاصل از اين بررسي نشان مي‌دهد كه بين راهبردهاي موجود و مورد استفاده در هريك از اين چهار الگوي پليسي اعم از سنتي و نوين تفاوت هاي زيادي وجود دارد كه مي‌توان آنها را بدين شرح خلاصه نمود: راهبردهايي همچون افزايش تعداد ايستگاههاي پليس، گشت زني تصادفي در تمام مناطق، واكنش سريع به درخواست كمك شهروندان، تحقيقات پليس در منطقه، دستگيري مرتكبان جرايم و اجراي دقيق قوانين از جمله اقدامات و راهبردهاي مربوط به الگوي پليسي سنتي است. اما راهبردهاي اصلي الگوي پليس جامعه‌محور شامل گسترش سطح تعاملي پليس با مردم، جلب مشاركت تمامي بخش هاي جامعه در اجراي ماموريت هاي پليس و لزوم بهبود رفتار ماموران پليس با مردم مي باشد. اين در حالي است كه الگوي پليس، متمركز بر مناطق جرم‌خيز، بر اين امر تاكيد دارد كه پليس بايد ابتدا مناطق خاص حوزه استحفاظي خود كه جرم در آنها بيشتر رخ مي‌دهد را شناسايي كند و سپس منابع خود را به آن نقاط اختصاص دهد تا بتواند جرم را كنترل و از وقوع آن پيشگيري كند و بر اين اساس راهبردهاي خود را شامل افزايش گشت‌هاي انتظامي در نقاط جرم خيز، تمركز بر مجرمين شرور و تمركز بر مجرمين سابقه دار مي داند. بالاخره الگوي پليس مساله محور بر لزوم شناسايي دقيق و همه جانبه موضوع و سپس اقدام متناسب با ابعاد كمي و كيفي موضوع به عنوان دو راهبرد اصلي در امر پيشگيري و كنترل جرم در جامعه توجه دارد.

This article intends to introduce the different policing models existing in the crime prevention in the different countries and redefine the different strategies among these various models. Generally, one can categorize different policing models into traditional and modern groups. While governing the traditional policing over the policing organization of countries for a long time, the different modern policing models including a) community policing model; b) crime-prone area policing; and c) problem-solving policing have been focused by some of the police organizations and / or for the improvement of the preventive and controlling function of these organizations. The result of this survey shows that there are many differences between current and using strategies in each of four policing models either traditional or modern ones that can be summarized as follow: strategies such as increasing the number of police stations, random patrol throughout the areas, rapid response to the help request of citizens, policing inspection in the area, arrest and precise implementation of laws are considered as the measures and strategies related to the traditional policing models. But the main strategies of the community policing include the expansion to the interactive level of police with people, attraction of participation of all parts of the society in the implementing the police missions and necessity of improvement of police officers with people. The crime-prone area policing emphasizes on this issue that police must identify the certain district of its jurisdiction where crime commits often, then allocates its resources to those districts to control and prevent the crimes and accordingly, considers its strategies covering the increasing the disciplinary patrols in the crime-prone areas, focusing the serious criminals. Finally, problem-solving policing refer to requirement of the exact and through identification of the issue and then taking appropriate measure fit to the quantitative and qualitative aspects of the issue as its two main strategies in the crime prevention and control.