اخلاقِ پيشگيري وضعي از جرم

اخلاقِ پيشگيري وضعي از جرم

پيشگيري وضعي جرم مدعي رهيافتي روش‌شناختي است كه فارغ از ويژگي‌هاي فردي و روان‌شناختي به مطالعه پيرامون جرم مي‌پردازد؛ به عبارت ديگر، پيشگيري بدون تغيير در شخصيت افراد و تنها از رهگذر تغيير در وضعيت و كاهش فرصت جرم. در پيشگيري وضعي از جرم اصول اخلاقي ويژه‌اي بايد مورد توجه قرار گيرد؛ اول، حمايت مساوي و منصفانه از تمام مردم در برابر جرم؛ از اين‌رو پيشگيري وضعي نبايد تنها به عنوان ابزاري در خدمت يك بخش از جامعه باشد و موجب جابجايي خطر جرم به ديگر بخش‌ها شود. همچنين هزينه‌هاي پيشگيري وضعي نبايد بر يك بخش يا قشر جامعه تحميل شود. به‌علاوه بايد خطر بزه‌ديدگي طبقات ناتوان و اقليت‌ جامعه نيز مورد توجه قرار گيرد. دوم، احترام به حقوق فردي و در نهايت مشاركت دادن تمام بخش‌هاي جامعه در مسيوليت پيشگيري از جرم است. نويسندگان اين مقاله با بررسي اين سه اصل اخلاقي و انتقاداتي كه (ايديولوژيكي و اخلاقي) در اين راستا به پيشگيري وضعي وارد شده است به دنبال اثبات اين هستند كه پيشگيري وضعي از جرم در مقايسه با ساير رهيافت‌هاي موجود از لحاظ اخلاقي قابل دفاع‌تر، داراي نتايجي ملموس‌تر و ارايه دهنده روشي برتر براي كنترل جرم است.

Situational crime prevention is a methodological approach which study crime regardless of personal and psychological characteristics; on the other hand, crime prevention through manipulation of situations and reducing opportunities of crime. There are three ethical principals in situational crime prevention; first equal protection of all people; therefore situational crime prevention must not be in serve of a specific stratum and should not lead to displacement of crime. Costs of situational crime prevention must not impose on a specific stratum. Situational crime prevention should pay attention to risk of victimization of minorities and the poor. Ultimately all part of society should be participated in responsibility of situational crime prevention. Authors of this article examine ethical and ideological criticisms of situational crime prevention and try to show that situational crime prevention is consistent with ethical principles and has more tangible results and for controlling crime is preferable measure.