ارزيابي تنوع ژنتيكي 16 لاين گوجه‌فرنگي (Lycopersicon esculentum) با استفاده از نشانگر مولكولي SSR و بررسي همبستگي آن با هتروزيس

An SSR-Based Assessment of Genetic Diversity in 16 Tomato (Lycopersicon esculentum) Lines and itʹs Correlation with Heterosis

پيش‌بيني تلاقي‌هاي برتر قبل از انجام تلاقي و ارزيابي‌هاي مزرعه‌اي مي‌تواند كارايي توليد بذور هيبريد را افزايش دهد. در چند دهه اخير تعداد قابل توجهي از مطالعات وجود رابطه مثبت ميان فاصله ژنتيكي برآورد شده توسط نشانگرهاي مولكولي با هتروزيس را نشان داده‌اند. در اين مطالعه به منظور بررسي روابط لاين‌ها، فاصله ژنتيكي و در نهايت انتخاب والدين مناسب جهت توليد واريته هيبريد از 16 لاين گوجه‌فرنگي، از نشانگرهاي مولكولي SSR استفاده شده است. واكنش PCR با استفاده از 10 جفت آغازگر انجام شد كه الگوي مناسب و قابل امتيازدهي براي 16 ژنوتيپ مورد مطالعه توليد كردند. در مجموع تعداد 35 آلل براي 10 مكان تكثير شونده ريزماهواره‌اي مشاهده شد كه از 2 تا 7 آلل براي مكان‌هاي مختلف متغير بود كه ميانگين 5/3 آلل براي هر مكان تكثير شونده را نشان مي‌دهد. همچنين حداكثر PIC 84/0 و حداقل آن 30/0 محاسبه شد. نتايج نشان دادند كه نشانگرهاي مولكوليSSR در تشخيص چندشكلي و فاصله ژنتيكي ميان لاين‌هاي گوجه‌فرنگي كارآمد بوده و مي‌تواند به عنوان ابزار دقيقي در آناليز روابط ژنتيكي ميان نمونه‌ها مورد استفاده قرار گيرد. با اين وجود ميان فاصله ژنتيكي برآورد شده توسط نشانگرهاي مولكولي SSR با ميزان هتروزيس در 63 هيبريد بررسي شده از نظر عملكرد، اندازه ميوه، تعداد ميوه و ماندگاري ميوه رابطه معني‌داري مشاهده نشد.

progeny in the field can lead to an increase in the efficiency of hybrid-seed production. A significant number of studies, during recent decades, have proved a positive relationship between heterosis and the genetic distance evaluated through molecular markers. SSR markers were employed to study the relationship as well as the genetic distances between the lines, and to select the appropriate parents for production of hybrid varieries from 16 evaluated tomatos. PCR amplification was performed using 10 primer pairs which resulted in appropriate and scorable patterns for the 16 evaluated genotypes. A total of 35 alleles were observed for the 10 SSR primers, ranging from 2 to 7 alleles per primer (with an average of 3.5). Maximum and minimum PIC values were calculated to be 0.84 and 0.30, respectively. The results indicated that SSR markers are efficient in polymorphism detection as well as in evaluation of genetic distance among tomato lines, and can be applied as accurate indicators in analysis of genetic relationships among genotypes. However, through our study on 63 hybrids, no significant relationship was observed between the SSR- evaluated genetic distances and the degree of heterosis concerning yield, fruit size, fruit count, and longevity.