چكيده فارسي :
سازند شمشك در شمال روستاهاي غزنوي و فارسيان با مختصات جغرافيايي ?26 ?36 عرض شمالي و ?28 ?55 طول شرقي در مسير جاده شاهرود ـ آزادشهر به خوبي بيرون زدگي دارد. ضخامت واقعي سازند شمشك در اين ناحيه 1200 متر است كه از تناوب ماسه سنگ، شيل، سيلت سنگ همراه با لايه‌هاي زغال تشكيل شده است. سازند شمشك در اين ناحيه با دگرشيبي فرسايشي روي رسوبات كربناته سازند اليكا و در بالا به طور هم شيب زير ماسه سنگهاي صورتي رنگ و كرينوييددار سازند فارسيان قرار دارد. اغلب افقهاي مربوط به سازند شمشك در اين ناحيه حاوي ماكروفسيلهاي گياهي فراوان با حفظ شدگي خوب از قبيل ساقه، برگ و اندامهاي توليد مثلي آنها مي‌باشد. در اين مطالعه تعداد 25 گونه (12 جنس) از قبيل Baiera gracilis، Baiera muensteroana، Cladophlebis cf. nebbensis، Cladophlebis denticulate، Cladophlebis raciborski، Clathropteris meniscoides، Ctenozamites iranica، Cycadatites sp.، Dictyophyllum sp.، Nilssonia cf. acuminate، Nilssonia feriziensis، Nilssonia tenuinervus، Nilssoniopteris vittata، Otozamites eichwaldi، Peterophyllum bavieri، Podozamaites Lanceolatus، Pterophyllum braunianum، Pterophyllum tietzei و Scytophyllum persicum براي اولين بار از ناحيه مورد مطالعه شناسايي و گزارش مي‌شوند كه به راسته‌هاي Bennetitales، Coniferales، Cycadales، Filicales، Ginkgoales، incertae sides ferns و Peltaspermales تعلق دارند. بر مبناي گونه‌هاي ماكروفسيلهاي گياهي مذكور زمان ترياس پسين (رتين) ـ ژوراسيك مياني در ناحيه مورد مطالعه براي سازند شمشك پيشنهاد مي‌شود. از طرف ديگر، بر مبناي ارزش حرارتي گونه‌هاي ماكروفسيل گياهي Dictyophyllum، Otozamites، Pterophyllum و Zamites آب و هواي نيمه استوايي و نسبتاً مرطوب در زمان ته‌نشين شدن اين سازند حاكم بوده است.
چكيده لاتين :
The Shemshak Formation is well-exposed in northern Ghoznavi – Farsian area which is located along Shahrud – Azadshahr road. The thickness of this formation in the studied area is about 1200 meters and consists of sandstones, siltstones and shales with a few coal seams interbeds. The Shemshak Formation disconforably rests on the Elika Formation and it is overlain by the Farsian Formation. In this area, most parts of this formation contain plant fossil including leaves stems and reproductive organs. The identified mega fossils consist of 25 species (12genera) such as Baiera gracilis, Baiera muensteroana, Cladophlebis cf. nebbensis, Cladophlebis denticulate, Cladophlebis raciborski, Clathropteris meniscoides, Ctenozamites iranica, Cycadatites sp., Dictyophyllum sp., Nilssonia cf. acuminate, Nilssonia feriziensis, Nilssonia tenuinervus, Nilssoniopteris vittata, Otozamites eichwaldi, Peterophyllum bavieri, Podozamaites lanceolatus, Pterophyllum braunianum, Pterophyllum tietzei and Scyhtophyllum persicum. The above mentioned plant mega fossils belongs to various plant orders such as Bennetitales, Coniferales, Cycadales, Filicales, Ginkgoales, incertae sides ferns and Peltaspermales. Based on the above- mentioned plant fossil taxa, a Late Triassic (Rhetiain) – Middle Jurassic age is suggested for the Shemshak Formation. Based on identified thermophitic plants, such as Dictyophyllum, Otozomites, Pterophyllum and Zamites, it is interpreted that a humid- subtropical climate has been prevailed during deposition of Shemshak Formation in the studied area.
