مقايسه ميزان كارايي و عوارض فيستول پلي‌شرياني وريدي گورتكس حلقوي با روش مستقيم در بازو

مقايسه ميزان كارايي و عوارض فيستول پلي‌شرياني وريدي گورتكس حلقوي با روش مستقيم در بازو

چكيده: مقدمه و هدف: عوارض روش‌هاي دستيابي عروقي مي‌تواند سبب مشكلات بسياري در بيماران دياليزي شود. هدف از اين مطالعه مقايسه ميزان كارايي و عوارض فيستول پلي‌شرياني وريدي گورتكس حلقوي با روش مستقيم در بازو بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه كوهورت تاريخي كه در دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي انجام شد، تعداد 58 بيمار كه تحت كارگذاري فيستول پلي‌شرياني وريدي گورتكس حلقوي يا مستقيم در بازو قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شدند. اطلاعات دموگرافيك و عوارض كارگذاري نظير؛ ترومبوز، عفونت، خونريزي، سندرم استيل و ساير عوارض در دو گروه مستقيم و حلقوي مقايسه شد. داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون آماري كاي دو، تي تست و رگريسيون لجستيك تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: در گروه مستقيم و حلقوي به ترتيب ميزان ترومبوز؛ 1/51 و 8/53 درصد، سندرم استيل2/2 و 7/7 درصد، سودوآنوريسم 1/11 و 1/23 درصد، خونريزي 4/4 و صفر درصد، عفونت 9/8 و 7/7 درصد، باز بودن اوليه بعد از يك ماه 9/88 و3/92 درصد، باز بودن اوليه بعد از 24 ماه 31 و 5/55 درصد، باز بودن ثانويه بعد از سه ماه 6/75 و 3/92 درصد و باز بودن ثانويه بعد از 24 ماه 9/37 و7/66 درصد بود. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد كه گرافت‌هاي پلي تترا فلوروايتلن دستيابي مناسب عروقي جهت همودياليز را به خصوص در بيماراني كه امكان فيستول شرياني وريدي ندارند، در اندام فوقاني فراهم مي‌كنند. تفاوت معني‌داري از نظر عوارض و كارايي زودرس ميان دو گروه مستقيم و حلقوي وجود ندارد، ليكن كارايي طولاني مدت در گرافت‌هاي حلقوي بهتر است.