تاثير تمرين هوازي بر سطوح تركيب‌هاي بدن و سطح هموسيستيين در زنان سالمند

تاثير تمرين هوازي بر سطوح تركيب‌هاي بدن و سطح هموسيستيين در زنان سالمند

چكيده : مقدمه و هدف: افزايش سطح هموسيستيين به عنوان يك بيوماركــر قلبي ـ عروقــي جديد مطرح شده است. هدف از اين مطالعه بررسي تاثير 12 هفته تمرين هوازي منتخب بر تركيب‌هاي بدن و سطح هموسيستيين در زنان سالمند 75ـ60 ساله بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه كارآزمايي باليني در سال 1389 در فرهنگ‌سراي امام خميني شهر اصفهان انجام شد. پس از معاينه پزشكي تعداد 30 زن سالمند با شرايط سني و وزني مشابه به صورت هدفمند انتخاب شده و سپس به طور تصادفي به دو گروه كنترل و مداخله تقسيم شدند. با استفاده از دستگاه تجزيه و تحليل تركيب‌هاي بدن، وزن، درصد چربي بدن و نسبت دور كمر به دور لگن تعيين شد. سپس نمونه خوني در حالت ناشتا گرفته شد. سطح هموسيستيين به روش اليزا اندازه‌گيري شد. گروه مداخله تحت تاثير يك برنامه تمرين هوازي فزاينده (راه رفتن) 3 جلسه در هفته، به مدت 3 ماه قرار گرفتند. پس از 3 ماه همه متغيرها در هر دو گروه مجدداً اندازه‌گيري شد. داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌هاي آماري تي زوجي و تحليل كوواريانس تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها : نتايج كاهش معني‌داري را در شاخص‌هاي وزن، درصد چربي، شاخص توده بدني و نسبت دور كمر به دور لگن گروه تجربي قبل و بعد از 12 هفته دوره تمريني نشان داد. هم‌چنين، در پايان 12 هفته دوره تمريني، كاهش معني‌داري در سطوح هموسيستيين در گروه مداخله در مقايسه با گروه كنترل مشاهده شد(05/0p?). نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد، يك برنامه 12 هفته‌اي تمرين استقامتي كنترل شده و منظم با شدت متوسط كه ظرفيت عضله اسكلتي را براي استفاده از چربي‌ها افزايش مي‌دهد، ممكن است، نقش مهمي‌در كنترل وزن و كاهش سطح هموسيستيين در زنان سالمند داشته باشد.