جايگاه عقل و عاطفه در تربيت اخلاقي

جايگاه عقل و عاطفه در تربيت اخلاقي

عقل، عاطفه و عمل سه عنصر اساسي تربيت اخلاقي هستند. درباره تاثير و برتري عقل و عاطفه در تربيت اخلاقي، بحث‌هاي فراواني شده است. اين مقاله قصد ندارد به بررسي اين نكته بپردازد كه آيا بين اين دو ثنويت است يا وحدت، چرا كه امروزه ديگر از ثنويت‌هايي كه شايد قرن‌ها به طول انجاميده است ديگر خبري نيست. آنچه كه در اين پژوهش مطرح مي‌شود جايگاه و نقش عقل و عاطفه در تربيت اخلاقي با توجه به زمان است. بررسي‌ها نشان مي‌دهد كه از منظر زمان عواطف در دوران اوليه كودكي عواطف زودتر از امور عقلاني و انتزاعي حضور و ظهور پيدا مي‌كنند. بر اين اساس تربيت اخلاقي بايد از احساسات شروع شود و بهترين زمان دوران كودكي است، چون دنياي كودكي دنياي مملو از عواطف و احساسات است. از اين‌رو تربيت اخلاقي صحيح، در گرو اهتمام و توجه به هر دو ب‍ُعد عقل و عاطفه با توجه به عنصر زمان است.

Reason, emotion and practice are three important elements of moral education. Lots of discussions have been taken place on the significance and impact of reason and emotion in moral education. This research paper was not to find that if there is such a dualism between these two ones or a kind of unification between them, and that is because of the fact that there are few arguments about dualities anymore today, those which were existed for a long time. The present study was to recognize the position of reason and emotion in moral education and their importance according to time factor. The studies showed that emotion appears earlier than reason at the beginning years of childhood (early childhood). Moral education starts with emotion. Since childhood is a stage of life characterized with the increase of emotion, it is known the best time for practicing moral education. Decent moral education depends on regarding both reason and emotion and considering time factor, too.