بررسي انتقادي براهين عليه جاودانگي و بقاي نفس

بررسي انتقادي براهين عليه جاودانگي و بقاي نفس

در فلسفه دين، مهمترين مسيله در جاودانگي نفس، پژوهش و مطالعه ادله له و عليه جوهريت نفس، بقا و ناميرايي آن است. گروهي از فيلسوفان با اثبات جوهريت نفس، كوشيدند تا ادله و شواهد بقا را صورتبندي كنند. دستهاي ديگر درصدد برآمدند تا با نشان دادن تجرد نفس، فسادپذيري آن را رد نمايند. اين نوشتار ميكوشد تا ضمن بررسي مقدماتي مفاهيم اساسي، بر نظريههاي نقد بقاي نفس متمركز شده و ضمن بررسي ادله مخالفان ناميرايي، آن را به درستي شرح دهد و سپس نقد و رد كند. هيوم، راسل و آنتوني فلو سه فيلسوفي هستند كه آرايشان در موضوع خاص «ادله و شواهد عليه بقا نفس» در اين نوشتار بررسي شده و نقد و ابطال گرديد. هيوم سه دسته استدلال عليه بقاي نفس اقامه كرده كه هر سه دسته مورد اقبال و توجه فلو واقع شده است. برخي از اين استدلالها صرفاً به جرح و نقد اثبات جوهر نفس ميپردازند. دستهاي ديگر فسادناپذيري و تجرد نفس را رد ميكند و دسته سوم بقا و جاودانگي را مورد ايراد و نقد قرار ميدهد. نگارنده نوشتار را براساس گونهشناسي ادله عليه جاودانگي در سه سطح سامان و صورتبندي كرده و با نگاهي انتقادي به آنها به پژوهش ميپردازد.