بررسي ميزان رعايت منشور حقوق بيمار از ديدگاه بيماران در بيمارستان‌هاي آموزشي

با مروري بر سير تاريخي منشور حقوق بيمار اهميت جهاني اين موضوع در حوزه‌ي مديريت نظام سلامت نمايان مي‌شود. تلاش جهت افزايش احترام به حقوق بيمار و تعيين چارچوب‌هاي قانوني براي آن داراي سوابق ممتد در تاريخ مراقبت‌هاي بهداشتي و درماني در كشور‌هاست. هدف از انجام اين تحقيق بررسي ميزان رعايت منشور حقوق بيماران از ديدگاه آنان در بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي مازندران است. پژوهش حاضر يك مطالعه‌ي توصيفي-مقطعي بوده كه در تمام 4 بيمارستان آموزشي دانشگاه علوم پزشكي مازندران بر روي 200 نفر از بيماران، كه در زمان مطالعه بستري يا در حال ترخيص بودند، در سال 1388 صورت گرفته است. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌ي 15 سوالي با مقياس ليكرت تهيه شده بر اساس منشور حقوق بيمار كه روايي و پايايي آن تاييد شده بود و از طريق مصاحبه، جمع‌آوري گرديد. آناليز داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آناليز واريانس و T test و از طريق نرم افزار SPSS نسخه‌ي 17 انجام شد. نتايج نشان داد كه از ديدگاه جامعه‌ي مورد پژوهش منشور حقوق بيمار بر حسب امتياز كلي منشور حقوق بيمار در 59/14 درصد موارد رعايت شده بود. حقوق بيمار در حيطه‌هاي احترام به بيمار، حريم خصوصي و عدم تبعيض در 63/16 درصد، حق دسترسي بيمار به اطلاعات مربوط به بيماري خود در 17/14 درصد، حق انتخاب و تصميم‌گيري آزادانه بيمار در 15/14 درصد، حق رسيدگي به شكايات بيمار در 20/13 درصد موارد رعايت شده بود. اختلاف معناداري در ميزان رعايت حقوق بيماران از ديدگاه آنان بر حسب جنس (106/0P=)، تحصيلات (723/0P=)، وضعيت تاهل (260/0P=) و محل سكونت (101/0P=) مشاهده نگرديد. بر اساس يافته‌ها، منشور حقوق بيمار در جامعه‌ي مورد پژوهش و از ديدگاه بيماران بستري به‌صورت رضايت‌بخشي رعايت نشده است. از اين رو، پيشنهاد مي‌گردد تدابير لازم جهت رفع موانع رعايت منشور حقوق بيمار و بهبود شرايط لازم جهت رعايت آن در بيمارستان‌ها اخذ گردد.