كاركردهاي نگرش نهادي به سازمان پليس

اگر به پليس به عنوان يك سازمان صِرف نگاه شود كاركنان، امنيت را مانند كالايي خواهند دانست كه در قبال توليد آن نيز بايد از دولت حقوق دريافت نمايند؛ در نتيجه هميشه بين توليد و دريافت خود مقايسه‌اي انجام داده، به اندازه‌ي دريافت نيز توليد مي‌كنند. اما چنان‌چه نگرش نهادي جايگزين نگرش سازماني شود، امنيت به عنوان نياز اوليه‌ي بشري تلقي خواهد شد كه بهايي براي آن وجود ندارد. در آن صورت، ايجاد امنيت، خود به عنوان ارزشي انساني موجب افتخار كاركنان پليس مي‌شود. امنيت تبديل به فرايندي مي‌شود كه با همكاري مردم و پليس تامين مي‌شود. در اين مقاله به شيوه‌ي اسنادي و با روش كتابخانه‌اي با توجه به فلسفه‌ي وجودي پليس و ماموريت ذاتي آن -يعني حفظ نظم و امنيت در جامعه-، با توجه به نظريات موجود و آيات قرآني، اثرهاي نگرش نهادي به پليس مورد بررسي قرار مي‌گيرد. در پايان، مزاياي نگرش نهادي به پليس و تاثير آن در برقراري بيشتر نظم و امنيت در سطح جامعه بيان مي‌شود.