گروتسك (طنز آميخته) در آثار جمالزاده

در داستانهاي جمالزاده، نوعي شخصيت پردازي وجود دارد كه در آن، درصدي از جسم يا رفتارهاي بدني انسان؛ شكل حيواني، نباتي و يا شييي به خود ميگيرد و خواننده را دچار واكنشي ناهمگون يا متباين – خنده توام با ترس يا لذت همراه با انزجار- ميكند. اين شگرد ادبي كه ريشه در هنرهاي تجسمي- بصري دارد طنز آميخته يا «گروتسك» ناميده ميشود و بكارگيري آن نقش بسزايي در گسترش زبان انتقادي روايتها دارد. مقاله حاضر مصاديق طنز آميخته را به مثابه يك ويژگي سبكي در پنج اثر از جمالزاده بررسي و تحليل كرده است.

In Jamalzadeh’s stories, there is a type of characterization in which some percent of human’s body and physical behaviors form animal, plant and or object models and make the reader to give paradoxical or incongruous reaction- laughter along fear or joy with hatred. This literary technique, which is stemmed in conceptual- visual arts, is called blended satire or grotesque and using it play an essential role in developing narration critical language. The present article has analyzed examples of blended satire as stylistic characteristic in five works written by Jamalzadeh.