بررسي جايگاه و نقش زن در نمايش نامه-ي«ندبه» اثر بهرام بيضايي

بررسي جايگاه و نقش زن در نمايش نامه-ي«ندبه» اثر بهرام بيضايي

نمايش نامه ي «ندبه» از جمله نمايش نامه هاي بهرام بيضايي است كه در آن، نقش زن به گونه-اي آشكار، برجسته شده است. رويدادهاي اين نمايش نامه به سال هاي انقلاب مشروطه مربوط مي شود و به گونه اي تلخ و رقت انگيز، نابساماني هاي اجتماعي و فرهنگي ايران را در آن زمان نشان مي دهد. با نگاهي گذرا به متن اين اثر و بررسي گفتار و رفتار شخصيت هاي نمايش نامه، موقعيت تاسف بار زن و تحقير بي وقفه ي او در نظام مردسالار آشكار مي شود. اما اين تحقيرها و تهديدها نمي تواند شعله ي آگاهي و چراغ اعتراض زن را به كلي خاموش گرداند. سخن ديگر آن كه، نمايش نامه ي ندبه به سادگي تن به تاويل مي دهد؛ مي توان از سطح ظاهري گذشت و همه ي شخصيت ها، گفت و گوها، كنش و واكنش ها و مكان هاي اين اثر را به گونه اي رمزي، در معنايِ غير ظاهري آن بازخواني كرد.

Nodbe is the one among Beyzaeeʹs plays in which the womenʹs role has clearly been distinguished. The events of this play are related to the Constitution-Revolution years and, in an afflicted and touching way, it shows the social and cultural disorders of that era. Browsing through the work and surveying the characters’ dialogs and behavior, one can get an idea about the womenʹs regrettable position and their constant humiliation in a patriarchal society. But these humiliations and treats can not prevent the womenʹs awareness and protest. On the other hand, Nodbe is easily paraphrased. One can pass its superficially and restate all the characters, dialogs, actions and reactions, and locations of the work in a mysterious way, that is, based on its connotative meaning.