بررسي مهارت هاي مورد نياز مهندسان در برنامه هاي آموزش مهندسي با استفاده از مدل مهارتي كاتز

بررسي و شناخت نيازها، اولين گام در برنامه ريزي آموزش هاي مهندسي محسوب مي گردد كه اگر به درستي انجام شود، مبناي عيني تري براي تطابق آموزش ها با نيازهاي سازمان فراهم مي آورد. در اين مقاله با استفاده از روش توصيفي- پيمايشي نيازهاي آموزشي مهندسان شركت صنايع الكترونيك ايران به مهارت هاي فني، انساني و ادراكي مورد بحث و تجزيه و تحليل قرار گرفته است. جامعه آماري مورد مطالعه در اين تحقيق، شامل كليه مهندساني است كه از سال 1384 تا سال 1388 تحت پوشش آموزش هاي مهندسي قرار داشته اند. از آن جا كه مطالعه تمام افراد جامعه ممكن نبود، با روش نمونه گيري تصادفي ساده 150 نفر از آنها انتخاب و پرسش نامه هاي تهيه شده در اختيار آنان قرار گرفت كه از اين تعداد 110 نفر به پرسش نامه ها پاسخ داده اند. پرسش نامه متشكل از 30 سوال بسته پاسخ مي باشد كه اعتبار آن از طريق محاسبه ضريب «آلفاي كرونباخ» 92% برآورد شده است كه نشان مي دهد از پايايي مناسبي برخوردار بوده است. براي تجزيه و تحليل اطلاعات نيز از روش هاي آمار توصيفي و استنباطي استفاده گرديده است. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه اغلب مهندسان به يادگيري مهارت هاي فني و سپس مهارت هاي ادراكي و انساني اهميت بيشتري مي دهند. بر اساس تحليل هاي انجام شده، مشخص گرديد كه بين نوع تحصيلات و مقاطع تحصيلي، ميزان سوابق كاري و شغل در اختيار مهندسان با نيازهاي مهارتي آنها رابطه معني داري وجود ندارد