الگوي فعاليت فيزيكي در نوجوانان دختر شهر اصفهان و عوامل موثر بر آن

Pattern of physical activity and the promoters among adolescent girls of Isfahan

زمينه: توسعه فن آوري در جوامع پيشرفته سبك زندگي را به سمت بي تحركي و افزايش بيماري هاي غير واگير سوق داده است. شناخت عوامل موثر بر الگوي فعاليت فيزيكي در بين نوجوانان، براي تغيير الگوي فعاليت فيزيكي ارزشمند است. هدف: مطالعه به منظور تعيين ارتباط بين الگوي فعاليت فيزيكي نوجوانان دختر با الگوي فعاليت فيزيكي مادر و نگرش وي انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه مقطعي در سال 1388 در شهر اصفهان بر روي 226 دختر نوجوان (11تا 18 ساله) انجام شد. نمونه گيري به روش خوشه ايي و ابزار گرد آوري داده ها، پرسش نامه بود. پرسش نامه شامل مشخصات جمعيتي، پرسش نامه طبقه بندي شده فعاليت فيزيكي اختصاصي نوجوانان و پرسش نامه الگوي فعاليت جسمي مادر و نگرش وي نسبت به فعاليت جسماني بود كه توسط نوجوان و مادر وي تكميل مي شد. داده ها با آزمون هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و مجذور كاي تحليل شدند. يافته ها: از 226 دختر نوجوان مورد مطالعه %50 حداقل 07/2 ساعت فعاليت بدني متوسط تا شديد و %5/26 سبك زندگي بي تحرك داشتند. حدود %9/34 نوجوانان بيش از 30 دقيقه در روز تمرين بدني انجام مي دادند. ارتباط معني دار آماري بين سبك فعاليت فيزيكي نوجوانان با سبك فعاليت فيزيكي و تمرين بدني منظم مادر آنها ديده شد (05/0p < ). همچنين ارتباط بين تمرين بدني منظم نوجوان و تمرين بدني مادر معني دار بود (05/0p < ). بين نگرش و سطح تحصيلات مادر با سطح فعاليت فيزيكي نوجوان ارتباط معني دار وجود داشت (05/0p < )؛ اما بين سطح تحصيلات مادر و انجام تمرين بدني منظم توسط وي ارتباط ديده نشد. نتيجه گيري: با توجه به ميزان كم تحرك در بين نوجوانان دختر و ارتباط مستقيم آن با الگوي فعاليت فيزيكي، نگرش و سطح سواد مادر، پيشنهاد مي شود قسمتي از آموزش ها براي افزايش فعاليت فيزيكي نوجوانان بر روي مادران آنها متمركز شود.

Background: Technology development has brought about the society with a sedentary life style and an increase in number of chronic diseases. Therefore, to change the pattern of physical activity in adolescents, the recognition of factors affecting such activities is of crucial importance. Objective: The aim of this research was to investigate the relationship between the pattern of physical activity in adolescent girls and their mothersʹ physical activities, attitudes, and some demographic characteristics. Methods: This cross-sectional stud was carried out on adolescents 226 girls aged 11-18 years in 2010. The study population was chosen using a cluster sampling method. Data were collected using a questionnaire of three sections including demographic data, adolescentʹs physical activity pattern, and attitude and pattern of physical activity in mother. Data were analyzed using chi-square test and Pearson correlation coefficient. Findings: Of 226 girls, 50% found to have 2.07 hours of moderate to strong physical activity while 26.5% with a sedentary life style. A significant relationship between the adolescentsʹ physical activity pattern and the motherʹs physical activity and regular exercise was demonstrated (p<0.005). Also, there was a significant relationship between the adolescentsʹ regular exercise and the mothersʹ exercise. Statistically, a significant correlation between the mothersʹ attitude and educational degree and the level of physical activity was shown. Conclusion: According to our results, a sedentary life style among female adolescents is higher than expected which is associated with motherʹs pattern of physical activity and affected by the attitude and educational level of mothers. Therefore, it is recommended that part of the educational programs to increase the level of daily physical activity in adolescent girls to be focused on mothers.