عوامل موثر بر توسعه سرمايه هاي انساني در بيمارستان هاي سازمان تامين اجتماعي ايران

عوامل موثر بر توسعه سرمايه هاي انساني در بيمارستان هاي سازمان تامين اجتماعي ايران

زمينه: توسعه سرمايه هاي انساني در سازمان هاي بهداشتي كه با جان و سلامت انسان ها سر و كار دارند، بسيار مهم است. هدف: مطالعه به منظور شناسايي عوامل موثر بر توسعه سرمايه هاي انساني بيمارستان هاي سازمان تامين اجتماعي ايران انجام شد. مواد و روش ها: اين پژوهش مقطعي در سال 1389 در بيمارستان هاي تامين اجتماعي ايران اجرا شد. با مطالعه الگوهاي توسعه سرمايه-هاي انساني، الگوي مفهومي اوليه طراحي و با نظر سنجي از خبرگان تاييد شد. سپس پرسش نامه طراحي شده بر اساس الگوي اوليه توسط تمام مسيوولين توسعه سرمايه هاي انساني مديريت درمان هاي سازمان تامين اجتماعي (68 نفر) تكميل شد. تحليل عامل اكتشافي با روش بيشينه احتمال و تفسير متغيرها با روش واريماكس انجام شد. براي تاييد عوامل به دست آمده از تحليل عامل تاييدي و براي تعيين روابط مستقيم و غير مستقيم مولفه ها از روش الگوي معادله هاي ساختاري استفاده شد. يافته ها: عوامل مربوط به مولفه تعهد (توسعه سازمان و تعهد مديريت) با عامل تعيين مسير پيشرفت شغلي ارتباط داشت. عامل تعيين مسير پيشرفت شغلي با عامل برنامه ريزي آموزش رابطه مستقيم داشت. عامل برنامه ريزي آموزش رابطه اي مستقيم با عوامل اقدام هاي توسعه سرمايه هاي انساني (آموزش و توسعه فردي) برقرار مي كرد و عامل ارزشيابي نيز به عنوان يك عامل مستقل تاثيرگذار بر تمام عوامل شناخته شد. نتيجه گيري: با توجه به يافته ها، عوامل شناسايي شده در اين پژوهش براي توسعه سرمايه هاي انساني بيمارستان هاي سازمان تامين اجتماعي مناسب به نظر مي رسد.

Background: Development of human capital within the healthcare organizations is of vital importance due to their dealing with health and lives of people. Objective: The aim of this study was to recognize the main factors affecting the Human Capital Development in hospitals affiliated to Iran social security organization. Methods: This was a descriptive and applicable study carried out within the hospitals affiliated to Iran social security organization .in 2010. Initially, a conceptual model was designed based on comparative study of Human Capital Development models which was later confirmed by a group of expert. In addition, a questionnaire was designed based on conceptual models of components and variants and filled out by the organization’s Education authorities (n=68) in two stages with a 20-day interval to assess the current state of the Human Capital Development. After determining the adequacy of sample volume by Kaiser Meyer Olkin method and meaningfulness of coefficient matrix with Bartlott test, the exploration factors analysis using maximum probable method as well as the interpretation of variants by Varimax method were performed. Later, to confirm the acquired factors verifying factor analysis and to determine the direct and indirect relationships of components, the structural equations model method was used. Findings: Factors-related commitment component (organization development and management commitment) showed a direct relationship with planning component (career development path and plan for education). The factors of career development path and master plan for education demonstrated a bilateral relationship in which a direct correlation between these factors and the factors of Human Capital Development (education and personal development) was established. Also, it was found that the Evaluation factor is an effective independent factor influencing all other factors. Conclusion: The factors recognized in this research are suitable for Human Capital Development in hospitals affiliated to Iran social security organization.