ارتباط سلامت عمومي، استرس و فرسودگي شغلي در پرستاران شاغل در بخش‌هاي ويژه بيمارستانهاي آموزشي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي تبريز

ارتباط سلامت عمومي، استرس و فرسودگي شغلي در پرستاران شاغل در بخش‌هاي ويژه بيمارستانهاي آموزشي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي تبريز

زمينه و هدف: پرستاري حرفه اي است كه استرس فراواني را به همراه دارد. استرس شغلي در پرستاران مي تواند موجب كاهش كيفيت مراقبت پرستاري و افزايش مشكلات سلامتي پرستاران شود. از ديگر مسايل عمده در ارايه مطلوب مراقبت هاي پرستاري فرسودگي شغلي است. اين پديده مخرب و چند بعدي مي تواند با افزايش غيبت، كاهش انرژي و بازده كاري به افت كيفيت مراقبت از بيماران منجر گردد. از سوي ديگر هر چقدر استرس و فشارهاي رواني بيشتر باشد، احتمال ابتلا به اختلالات رواني از جمله افسردگي شدت مي گيرد. مطالعه حاضر با هدف تعيين سطح استرس شغلي، فرسودگي شغلي و سلامت عمومي و ارتباط بين اين متغيرها در پرستاران شاغل در بخش‌هاي ويژه بيمارستانهاي آموزشي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي تبريز صورت گرفته است. روش بررسي: اين پژوهش مقطعي، بخشي از يك تحقيق وسيع تر از نوع همبستگي است. آزمودني هاي اين مطالعه را 59 پرستار شاغل در بخش‌هاي ويژه بيمارستان هاي آموزشي تبريز تشكيل داده اند، اين افراد با استفاده از روش نمونه گيري طبقه بندي تصادفي انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها شامل Occupational Stress Inventory، Maslach Burnout Inventoryو General Health Questionaire بود. در تجزيه و تحليل آماري از آمار توصيفي و ضريب همبستگي پيرسون استفاده گرديد. يافته ها: سطح استرس شغلي در 2/49 درصد پرستاران در حد بالا بود. همچنين 8/45 درصد افراد در بعد خستگي هيجاني و 5/47 درصد آنان در بعد كفايت فردي دچار فرسودگي شغلي در حد بالا بودند. از نظر شدت ابعاد سلامت عمومي، 7/62 درصد پرستاران در بعد اضطراب در حد بالا ارزيابي شدند. همچنين ارتباط آماري معني داري بين استرس شغلي و فرسودگي شغلي (05/0 > P) و استرس شغلي و سلامت عمومي (05/0 > P) وجود داشت. نتيجه گيري كلي: استرس و فرسودگي شغلي مي توانند اثرات نامطلوبي بر عملكرد باليني پرستار و نيز سلامت رواني او داشته باشند. بكارگيري راهكارهاي كاهش استرس و فرسودگي شغلي مي تواند با ارتقاي بهداشت رواني پرستاران، به افزايش كيفيت مراقبت پرستاري كمك كند.

Background and Aim: Occupational stress in nursing profession can result in poor nursing care and health problems. Bornout is the other problem in nursing practice that could result in absenteeism, low energy and low nursing care efficiency. In the other hand, high stress can result in mental disorders like depression. This study was carried out to determine levels of occupational stress, burnout and general health in critical nurses of Tabriz teaching hospitals. Materials and Method: This was a fragment of a larger cross-sectional study in which 63 nurses, working in critical care units of Tabriz teaching hospitals, were selected. Data were gathered by Occupational stress questionaire, Maslach Burnout Inventory and General Health Questionaire. Data were analyzed using Chi-square test and Pearson correlation coefficient. Results: The findings indicated that total levels of occupational stress in majority of nurses (49.2%) was high. Regarding burnout, 44.4% of nurses had high levels of burnout in emotional exhaustation aspect and 46.0% of nurses had high levels of burnout in personal accomplishment aspect. The majority of nurses (42.4%) reported high levels of anexeity. There was a statistically significant relationship of emotional exhaustation with occupational stress (P?0.05) and mental helth was (P?0.05). Conclusion: Occupational stress and burnout may have undesired influences on nursing function and mental health. Stratetegies decreasing stress and burnout can promote nursing mental health and quality of care.