بررسي تاثير استفاده از پوزولان‌هاي ميكروسيليس، متاكايولن و زيوليت و الياف پلي‌پروپيلن بر مقاومت در برابر نفوذ يون كلر در بتن در شرايط محيطي جزيره قشم

Effect of Silica Fume, Metakaolin, Zeolite and Polypropylene Fiber on Chloride Diffusion in Concrete

امروزه كاهش عمر مفيد، هزينه‌هاي تعمير و بازسازي سازه‌هاي بتني آسيب ديده در اثر خوردگي و ديگر عوامل مخرب در مناطق خورنده مانند سواحل خليج فارس صدمات جبران‌ناپذيري بر اقتصاد كشور و توسعه‌ي پايدار در اين مناطق وارد كرده است. بنابراين لزوم بررسي و شناخت رفتار بتن در چنين مناطقي براي افزايش عمر مفيد سازه‌هاي بتني و جلوگيري از تخريب زودرس آن ها ضروري مي‌باشد. بديهي است كه از جمله مهم ترين عوامل تخريب چنين سازه‌هايي، نفوذ يون كلر و خوردگي ناشي از آن مي‌باشد. يكي از راه‌هاي نفوذناپذيري بتن استفاده از پوزولان‌هاي مختلف براي بهبود ريزساختار بتن است. در اين تحقيق، عملكرد سه پوزولان ميكروسيليس (5، 5/7 و10 درصد جايگزيني)، متاكايولن (5،10 و 15 درصد جايگزيني) و زيوليت (10، 20 و30 درصد جايگزيني) و الياف پلي‌پروپيلن به منظور افزايش مقاومت در برابر نفوذ يون كلر مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج، نشان دهنده‌ي عملكرد مثبت آزمونه‌هاي حاوي پوزولان در مقايسه با بتن بدون پوزولان است.

Abstract Rapid concrete deterioration in Persian Gulf region has become one of the major concerns since it shortens the structure life span and increases the maintenance costs. The main cause of such concrete failure is claimed to be chloride permeation and subsequent corrosion. Pozzalns are widely being used in order to construct more durable concrete as a functional solution to this problem. The paper reports the performance of concrete incorporating silica fume (replacement level of 5%, 7.5% and 10%), metakaolin (replacement level of 5%, 10% and 15%), zeolite (replacement level of 10%, 20% and 30%) and Polypropylene Fiber in the binder to resist the chloride penetration in aggressive environments. The results showed that specimens containing pozzolans function better than control concretes