بررسي برخي از ويژگي هاي بيوشيميايي آنزيم كاتالاز در گياه گلرنگ (Carthamus tinctorius L.cv. I L-111)

بررسي برخي از ويژگي هاي بيوشيميايي آنزيم كاتالاز در گياه گلرنگ (Carthamus tinctorius L.cv. I L-111)

گلرنگ با نام علمي Carthamus tinctorius L. شامل گونه هايي است كه از ارزش دارويي و غذايي بالايي برخوردار مي باشد. به علت مقاومت بالاي گلرنگ به شرايط تنش زاي محيطي، دانشمندان از اين گياه به عنوان يك مدل جهت بررسي و درك مكانيسمهاي دفاعي بر عليه تنش هاي محيطي استفاده مي‌نمايند. با توجه به اهميت سيستم آنزيمي آنتي اكسيداني به عنوان يكي از عوامل موثر در افزايش ضريب مقاومت گياهان به تنشهاي محيطي، در اين تحقيق برخي از خواص بيوشيميايي آنزيم كاتالاز در گياه گلرنگ (Carthamus tinctorius L.cv. I L-111) و حساسيت آن به دو مهار كننده آزايد و سيانيد بررسي گرديد. گياه گلرنگ به صورت هيدروپونيك در بستر كشت پرليت براي مدت 40 روز رشد داده شد. كاتالاز (6. 1. 11. 1 EC) از برگ هاي اين گياه با استفاده از بافر فسفات M1/0، 2/7 =pH استخراج گرديد. بررسي اثر pH هاي مختلف، غلظت هاي مختلف سوبسترا، مهاركننده هاي آزايد و سيانيد و بررسي اثر دما بر فعاليت كاتالازي گلرنگ و همچنين بررسي ژل الكتروفورز غيردناتورانت از عصاره گلرنگ، وجود حداقل دو ايزوآنزيم كاتالاز به ترتيب با pHهاي اپتيمم 5/6 و 5/8 در اين گياه را تاييد نمود. ايزوآنزيم فعال در 5/8pH= در مقايسه با ايزوآنزيم فعال در 5/6pH= نسبت به دما مقاوم تر مي باشد. بررسي اثر مهاركننده ها بر ايزوآنزيم هاي كاتالاز نشان داد كه ايزوآنزيم با pH اپتيمم 5/8 نسبت به ايزوآنزيم با pH اپتيمم 5/6 هم به يون سيانيد و هم به يون آزايد به ترتيب 6/4 برابر و 6/2 برابر حساستر مي‌باشد.