ارزيابي كارايي الگوهاي پيش بيني بحران مالي براي شركتهاي ايراني

پيش بيني تداوم فعاليت واحدهاي اقتصادي و دوره‌هاي آتي، يكي از عناصر مهم در تصميم گيري براي سرمايه‌گذاري است. يكي از روش‌هاي پيش بيني تداوم فعاليت شركتها، استفاده از الگوهاي پيش بيني بحران مالي است. اين پژوهش به بررسي كارايي الگوهاي پيش بيني بحران مالي در محيط اقتصادي ايران پرداخته است. با مطالعه ادبيات تحقيق، شش فرضيه در دو گروه تدوين شد. نمونه‌هاي آماري تحقيق شامل 30 شركت موفق و 30 شركت ناموفق است كه از بين شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انتخاب شد. فرضيه‌هاي گروه اول با استفاده از روش تجزيه و تحليل لوجيب آزمون شد. نتايج نشان داد كه الگوهاي پيش بيني بحران مالي توانايي پيش بيني تداوم فعاليت شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران را براي يك و دو سال قبل از توقف فعاليت دارند. براي آزمون فرضيه‌هاي گروه دوم از آزمون معني دار بودن تفاوت دو ضريب همبستگي استفاده شد. نتايج نشان داد كه اين الگو‌ها، تفاوت معني داري در پيش بيني تداوم فعاليت شركتها دارند.

Providence of companies financial situation is so valuable that it has attracted attention of many financial experts nowadays since prediction of the continuity of the enterprise in the upcoming periods is one of the most important factors in any investments decision making process. This research attempts to review the efficiency of financial distress prediction models in Iran‘s economic environment .six hypotheses were formed by reviewing the related literature. The statistical samples of these research includes 30 successful and companies listed in Tehran Stock Exchange from 1376-1385. The hypotheses of the first group were analyzed utilizing Logistic Analysis. The results have shown that the financial distress predation models are capable of predicting the continuity of the enterprises for a one to two year period before bankruptcy. The hypotheses of the second group were analyzed using correlation difference. The result has indicated that there is a meaningful is a meaningful difference between the models in predicting the continuity of the companies.