نوآوري در شعر قيصر امين‌پور

Innovations in the poetry of Gheisar Aminpour

نوگرايي ( مكتب Modernism ) در ادبيات، بيانگر گسستن از سنن و قراردادهاي حاكم و ايجاد شيوه هاي تازه در نگرش به جايگاه انسان و نقش او در نظام هستي است. مدرنيسم ويژگي هاي صوري و محتوايي خاصي دارد، مانند جدايي از نسبت فردگرايي و تاكيد بر فرديّت خلّاق هنرمند، احساس تنهايي، بيگانگي و ياس، ترجيح ناخودآگاهي برخود آگاهي، تداعي معاني آزاد و جريان سيال ذهن، توجه به نظريه هاي روانشناساني، چون فرويد و يونگ و بعضي از اگزيستانسياليست ها. نوآوري معاني فراگيرتر از نوگرايي يا مدرنيسم دارد. مدرنيسم در مورد دوره خاصي است (اوايل قرن بيستم ) و مانند هر نهضت ادبي ديگر به انتهاي خود رسيده و جاي خود را به نهضت ديگر، پسامدرنيسم داده است، ولي نوآوري آغاز و پايان مشخصي ندارد و همواره در طول قرون و اعصار در ادبيات و هنر يافت مي شده و در مدرنيسم هم وجود داشته است. نوآوري؛ يعني خلّاقيت و خلّاقيت تقليدي نيست. پرسشي كه در مقاله حاضر به آن پاسخ داده شده، اين است كه آيا اصول نوگرايي و ويژگي هاي نوآوري در شعر قيصر امين پور ديده مي شود يا خير ؟ پيش از بررسي شعر قيصر امين پور، با پژوهش در ادوار شعر فارسي، نوآوري‌هاي خاصي در هر دوره ديده مي شود، اما در شعر نو معاصر، نوآوري ها و خلّاقيت ها نسبت به سبك بازگشت ادبي و حتي دوره مشروطه برتري دارد. شعر قيصر امين پور از جهت قالب بيــروني (outer form ) و قالب دروني (inner form ) نوآوري هايي را به همراه دارد. در شعرهاي برجسته -او چه كلاسيك و چه نو نيمايي- با نوآوري هايي رو‌به رو مي‌شويم كه در شاعران ديگر سابقه نداشته است و خلّاقيت او را نشان مي دهد. آشنايي‌زدايي را در تركيباتي چون "آيينه ناگهان " -كه نام يكي از كتاب هاي اوست- مي‌توان ديد. در اين مقاله مجموعه تنفس صبح بررسي شده است.

Modernism in the literature shows Disconnection from ruling traditions and conventions and creating new ways for looking at human position and his/her role in the system of universe. Modernism have special external and internal characteristics, like separation from the proportion of individualism and emphasizing on creative individuality of an artist, loneliness feeling, alienation and desperation preference of unconscious to conscious , free association and unconscious stream of mind and paying attention to psychologists like Freud and Jung and some of the existentialists. Innovation is more comprehensive than Modernism. It pertains to a specific period (early twentieth century) and just like any other literary movements has reached to its peak and then has been replaced by another movement namely, post Modernism. Innovation hasnʹt any beginning or ending and throughout ages manifested in the literature and art as well as in modernism. Innovation means creativity and it is not an imitation. The question that the present article wants to answer is, Can the principal of innovation be seen in the poetry of Gheisar Amin pour? Before investigation of Gheisar Aminpourʹ poetry, special innovations can be seen in different periods in the Persian poetry. In the modern contemporary poetry, innovation and creativity in comparison with return literary style or even Mashrothe period is more preferable. The poetry of Gheisar Aminpour has some sort of innovation in outer form as well as inner form. In his prominent poetry whether classic or Neonimai we encounter a sort of innovation which is unprecedented in the previous poets. Defamiliarisation in the compound nouns such as Aieneh Nagahan is a title from one of his book which shows the innovation. In this article the collection of Tanafoseh Sobh has been investigated.