بررسي شاخص توده بدني و فعاليت بدني در دانشآموزان پسر 11 تا 14 ساله شهر خوشاب

بررسي شاخص توده بدني و فعاليت بدني در دانشآموزان پسر 11 تا 14 ساله شهر خوشاب

مقدمه: هدف از تحقيق حاضر بررسي شاخص توده بدني و فعاليت بدني در نوجوانان پسر 14 11 ساله شهر خوشاب انجام شد. نمونههاي آماري از تمامي مدارس راهنمايي شهر ب هصورت تصادفي انتخاب شدن د. - مواد و روشها: اين مطالعه مقطعي روي 299 نوجوان پسر 14 ارزيابي گرديد. سطح فعاليت (CDC- وضعيت لاغري، اضافه وزن و چاقي براساس شاخص توده بدني براي سن و جنس در مقايسه با صدكهاي استاندارد مركز كنترل بيماريها ( 2000 بدني با استفاده از پرسشنامه بينالمللي فعاليت بدني ارزيابي شد. رفتارهاي كمتحرك آزمودنيها و سطح تحصيلات والدين آزمودنيها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته ارزيابي شد. 3% بود. ميانگين زمان فعاليت بدني سبك، متوسط و شديد در دانشآموزان چاق و داراي اضافه وزن ب ه- / نتايج: شيوع لاغري و اضافه وزن- چاقي در بين آزمودنيها بهترتيب 16 % و 4 60 و 41 دقيقه در شبانهروز بود. ميانگين سط ح فعاليت ، 44 و 36 دقيقه و در آزمودنيهاي لاغر بهترتيب 22 ، 24 و 15 دقيقه، در آزمودنيهاي با وزن طبيعي بهترتيب 19 ، ترتيب 19 بدني در گروه اضافه وزن- چاق نسبت به گروه لاغر و گروه با وزن طبيعي، كمتر ولي هيچ تفاوت معناداري بين آنها مشاهده نشد و ميزان تماشاي تلويزيون در گروه اضافه وز ن- چاق نسبت به گروه با وزن طبيعي بهطور معناداري بيشتر بود. سطح تحصيلات والدين در گروه اضافه وزن- چاق بهطور معناداري نسبت به گروه با وزن طبيعي بالاتر بود. نتيجهگيري: يافتههاي اين مطالعه نشان داد كه شيوع لاغري نسبت به شيوع اضافه وزن و چاقي در نوجوانان خوشابي بيشتر ميباشد. در اين مطالعه ارتباطي بين ميزان فعاليت بدني و شاخص توده بدني مشاهده نشد، اما افزايش رفتارهاي كمتحرك (تماشاي تلويزيون) با اضافه وزن و چاقي مرتبط بود.

Introduction: The aim of this study is to investigate the body mass indexes and physical activities of 11-14 year -old adolescent boys in Khooshab. Methods: This cross-sectional study was performed on 300 male students aging 11-14 years old in Khooshab (2009). Subjects were selected via random sampling. Underweight, overweight and obesity were defined based on the 5th, 85th and 95th percentiles of body mass index (BMI) for age and sex, respectively, as proposed by CDC, 2000. Physical activity levels were assessed by the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ). Sedentary behaviors and socioeconomic status of subjects were assessed by means of a researcher- made questionnaire. Results: The overall prevalence of underweight and overweight-obesity was 16% and 3.38%, respectively. The levels of light; intermediate, and heavy physical activity among the obese subjects were 19, 24 and 15, among normal subjects were 19, 44, and 36, and among the lean ones were 22, 60 and 41 mins in 24 hours. Physical activity levels significantly were lower (P < 0.01) in overweight-obese subjects than in normal-weight and underweight subjects. Television watching times were higher (P < 0.05) in overweight-obese subjects than normal-weight subjects. Education levels of parents were significantly higher in overweight-obese subjects than normal-weight subjects. Conclusion: we concluded that prevalence of underweight was higher than prevalence overweight and obesity among 11-14 year-old adolescent boys in Khooshab. Furthermore, physical activity was not related to body mass index and increase in sedentary behaviors (television waticng) were related with obesity and overweight in our subjects.